Dornum

Jaren geleden was ik met mijn oudste zoon op - laat ik de Duitse term gebruiken - Ahnenforschung in Dornum in Oost-Friesland.  De oudste voorvader van mijn grootmoeder vestigde zich vanuit die plaats in 1700 in Leeuwarden en begon een snoepwinkel in de Sint Jacobsstraat. Mijn zoon vond de Synagogenstraße vlakbij het hotel en  in het bouwwerk met die naam (foto) vond op die zaterdagmiddag een rondleiding plaats. Wij wachten  keurig op onze beurt en  vroegen nadat de gids was uitverteld over de Joden in Dornum, of hij ons over onze voorouder kon bijpunten, hij beloofde dat te doen, maar het is tot nu toe heel, heel  stil  gebleven, waarschijnlijk ook omdat hij volhield dat er voor 1765 geen Joden in Dornum woonden, hetgeen onze voorvader tot leugenaar maakte. De volgende ochtend begonnen we een kleine rondreis door het Oostfriese, her en der langs de weg zagen  we mensen die een ons onbekend balspel speelden en toen we ergens aan  een watertje in een stadje stopten om aan de koffie te gaan, ontdekten we, dat er in plaats van koffie, thee gedronken werd: sterke zwarte thee met een kandijklont en een wolkje room. Lokaal heten die Zutaten: "kluntje" en "wulkje".