In de Verenigde Staten opgenomen vaderlandse wijsjes heb ik nooit
kunnen vinden, was het allemaal te schamel of was de geïmmigreerde groep
te klein en daardoor voor een platenmaatschappij misschien niet
interessant genoeg? Van Zweden zijn er daarentegen voldoende
plaatopnamen te vinden, in 1996 verscheen zelfs een CD (waarop twee
eerder uitgekomen elpees) op het label Caprice onder nummer CAP 2011.
Olle I Skratthults echte naam was Hjalmar Peterson (1886 - 1960) [foto],
hij werd geboren in Munkfors, Värmland en emigreerde met drie broers
naar Minnesota. Hij had zo'n succes als komiek en zanger dat hij samen
met andere Zweedse-Amerikanen in 1909 op tournee ging in zijn voormalig
vaderland, maar pas na Eerste Wereldoorlog bereikte zijn loopbaan een
hoogtepunt. Twee liedjes van hem eerst een loflied op de Zweedse
provincie, waar hij geboren werd: 'Värmland där ä dä så gutt gutt gutt' en vervolgens zijn grote hit 'Nikolina',
waarvan meer dan 100.000 platen werden verkocht. Een ander goed
verkopende komiek was Ragnar Hasselgren, geboren in Strömshyttan, in
1905 emigreerde hij op tweejarige leeftijd met zijn ouders naar de
Verenigde Staten, thuis werd vervolgens - om goed te assimileren -
alleen maar Engels gesproken, maar toen hij bij een Zweedse bouwfirma in
Californië ging werken die alleen maar Zweedse bouwvakkers of
bouwvakkers van Zweedse komaf aanstelde moest hij Zweeds leren. Zijn 'Jan Johnson's Wedding'
is een hoofdzakelijk in het Engels met een Zweeds accent gezongen
liedje vol Zweedse achternamen. De volgende opname uit 1951 is bijna de
omgekeerde wereld: een zwarte vocalgroup, 'The Delta Rhythm Boys' met 'Flickorna i Småland'
(De meisjes in Småland) , een Zweeds gedicht geschreven door Karl
Williams (1881 -1947) tijdens een fietstocht door Småland en een paar
jaar later van een melodie voorzien.
