Geen
idee wie de tuba in de jaren dertig van de negentiende eeuw, want toen
werd het instrument uitgevonden, tot grotere glorie heeft geholpen. Ik moet dat nog eens gaan uitzoeken. Nee, ik bedoel niet de
uitvinder, ik bedoel de bespeler die die tuba op de podia heeft gehesen.
Van sommige instrumenten is dat wel bekend, bij het horen van de naam
bassaxofoon denk ik meteen aan Adrian Rollini (1903 - 1956). Maar
tegelijkertijd weet ik dat ik hem, met alleen het noemen van de bassax
tekort doe, want hij is ook degeen die de goofus (foto), waarover zo
meteen meer, heeft geintroduceerd en hij is ook een van de allereerste
bespelers van de vibraphone geweest. Drie instrumenten: één man en hoe
ik probeer nog iemand anders te bedenken die ik met de introductie van
drie muziekinstrumenten kan verbinden, het lukt me niet. De bassax kreeg
dankzij Adrian (hij had een broer Arthur die tenorsax speelde) zijn
rol in de jazz in de jaren twintig, m.i. leniger van geluid dan dan de
tuba, maar in feite raakte ook de rol van de bassax uitgespeeld nadat
het accoustische opnametijdperk werd afgesloten en de geplukte bas de rol
van de geblazen bas overnam. Adrian Rollini wisselde, nu er nauwelijk
vraag meer was naar de bassax, van instrument en ging op, de in de jaren
twintig uitgevonden, vibraphone spelen. Hij speelde al goofus een in 1924
in Frankrijk door Couesnon bedacht muziekinstrument dat oorspronkelijk
couesnophone werd genoemd, de goofus met de vorm van een groot
kindersaxofoontje en het geluid van een harmonica lijkt een voorganger
van de melodica. Dit is "Hard Hearted Hannah" met een solo op goofus, gevolgd door "Oh Joe" waarin we de bassax horen en tenslotte Adrian Rollini op vibraphone in "Bei Mir Bist Du Schön" samen met Bobby Hackett, trompet; Frank Victor, gitaar, Harry Clark, bas; Buddy Rich, drums en Sonny Schuyler zang.