U kent ze ongetwijfeld. die ouderwetse muizenvallen die met een klap dichtsloegen en waaruit je bij tijd en wijle een ernstig invalide gemaakte muis moest verwijderen. Ik hield er niet van, want het doodtrappen van een diertje dat ik uit mijn kinderboeken als heel schattig ervaren had, stuitte me tegen de borst. Toen er dan ook een "muisvriendelijke" val verscheen, schafte ik een aan. Was een muis gevangen dan stapte ik op de fiets en bracht de val met de nog levende muis naar een groot parkeerterrein. Daar gaf ik de muis zijn vrijheid. Verleden week was het weer een keer zo ver. Ik ving een muis. liet hem lopen en zette de val opnieuw in het keukenkastje. De volgende ochtend zat er weer een muis in de val, maar omdat ik eerst wat andere dingen te doen had, liet ik de muis de muis. Toen ik tegen het middaguur val inclusief muis wilde wegbrengen, bleek de muis verdwenen: hij had keurig een gaatje rond het scharnierpunt van de val geknaagd en was ontsnapt. Ik heb het gat gisteravond met een stuk grijs plastic gedicht en vanmorgen kon ik weer een muis naar het parkeerterrein brengen.
