Toen ik zo'n 65 jaar geleden vanaf het Haagse Hobbemaplein de
markt op de Herman Costerstraat opliep en rechts aanhield, dan zag ik
behalve oude lampetkannen, roestige fietslantaarns, onbruikbaar geworden gereedschap en stapels
serviesgoed ook portretten van dames en heren die lang geleden gestorven
moesten zijn. Ik vond dat tragisch: ze hadden aan de wand
gehangen bij hun zonen en dochters en misschien zelfs bij hun kleinkinderen, maar waren weggedaan toen opvolgende geslachten niet meer wisten wie ze waren. Ik krijg eveneens een naar gevoel wanneer ik, in een winkel met tweedehandsgoederen, oude portretfoto's vind. Ooit zijn de geportreteerden in hun
zondagse goed naar de fotograaf gegaan en nu zijn ze gereduceerd tot
grote onbekenden. Ik kan vaak niet nalaten een paar van de foto's te kopen. Niet dat het mijn naar gevoel wegneemt want,wie is dat meisje met de pijpekrullen ruim een eeuw geleden bij I. H.
Slaterus op de hoek van de Weerd en de Bagijnestraat gefotografeerd en
wie is die man in het medaillon op die andere 'photographie' gemaakt
door dezelfde I.H. Slaterus, inmiddels verhuisd naar de
Langemarktstraat, ook in Leeuwarden? Ik zal het nooit weten. (De foto van het meisje is gemaakt tussen 1877 en 1890, de foto van de man tussen 1890 en 1909.)
