1.2.20

Bye-bye

De Engelsen, door langdurige inteelt een toch al niet te snugger volkje, hebben ten lange leste hun doel: geen vreemd zaad verspreiders op Britse bodem, de Schotten meesleurend in hun idee fixe. Rolls-Royce, Raleigh, Dunhill en Brooks, om slechts een  paar roemruchte Britse merken te noemen, zijn inmiddels in vreemde handen, maar dat mag de pet niet kreuken: "Hooray for Boris and Brexit".
Drs. Barend-Otto ter Vloot, Steenwijkerwold.
(ik onving eerder de volgende bijdragen van drs. Ter Vloot over Brexit. W.B.)
11/06/16
De Britten, die zichzelf volgaarne adverteren als het meest nuchtere volkje op deze aardkloot, u weet wel: stiff upper lip en zo, bevinden zich momenteel in een hysterische fase, wie moeite doet naar de BBC te kijken ontdekt dat er van enige nuchterheid zodra het woord “Europe” valt geen sprake is, nee, de eilandbewoners die voorstanders zijn van BREXIT haten niet alleen mij, zij haten iedere bewoner van continentaal Europa. Nu heb ik de Britten altijd een wonderlijk volk met belachelijke voorrechten gevonden, want hoe bestaat het dat elke landstreek van het Verenigd Koninkrijk een eigen voetbalelftal naar het EK mag afvaardigen en de Duitse BONDSrepubliek maar één Mannschaft. Wanneer Boris Johnson en zijn kompanen zo volgaarne Europa willen verlaten, waarom tegelijkertijd hun niet medegedeeld dat zij na Brexit aan geen enkele Europese competitie meer  kunnen deelnemen: geen Europees voetbal, geen Europees songfestival, geen Europese athletiek, niets meer.

05/07/16

De “Brexit” kwam natuurlijk veel te laat, de Britten hadden natuurlijk de Angelen en Saksen – immers vreemdelingen die  aan de overzijde van de Noordzee niks te zoeken hadden – meteen moeten uitwijzen. Waar de Britten gebleven zijn is trouwens een groot raadsel, maar men vermoedt dat de Angelen en Saksen, Germaanse volkjes met een misdadige inslag, de Britten hoogst waarschijnlijk hebben uitgemoord. Later, veel later zien we de Angelsaksische nazaten bezig in Amerika met het uitdelen van van met tbc besmette dekens  en het verzamelen van scalpen van Indianen, het zoveelste bewijs voor hun veroveringscriminaliteit. Met deze achtergrond, op irrationele gronden, in 2016 andere nationaliteiten de deur  wijzen is een brutaliteit van de bovenste plank.
08/07/16
Het is toch uiterst merkwaardig dat we de bewoners van het eiland aan de overzijde van de Noordzee Britten noemen terwijl de originele Britten zo goed als zeker uitgemoord zijn door de Angelen en Saksen, in de tegenwoordige landstaal Anglo-Saxons geheten. De nazaten van dit veroveringsgroepje slaan na  Brexit veelvuldig haatdragende taal uit, dat een enkeling  te onzent schijnt te verbazen, maar wie in de geschiedenis van het eiland duikt ontmoet met grote regelmaat xenophobische uitbarstingen, de Joden moesten er in 1190 al aan geloven en daarna volgt een spoor van ellende voor een ieder zonder Anglo-Saksisch bloed. Ieren, West-Indiërs, Pakistanen, Indiërs, niemand was welkom en sinds de mogelijkheid bestond voor bewoners van andere landen in de Europese Unie zich in het Britse te vestigen werd de suggestie gewekt dat het eiland werd overspoeld door ‘those bloody foreigners’ en dus koos men voor Brexit. Ook vluchtelingen uit Irak dienen ver dan de Doverse kliffen te blijven, terwijl inmiddels duidelijk geworden is dat Tony Blair een forse bijdrage heeft geleverd aan de oorzaak van de Middenoosterse vluchtelingenstroom. Albion: één maal perfide, altijd perfide.
04/04/19

Op  de voorpagina  van de internationale editie van The New York Times begint Thomas L. Friedman zijn column met de titel "It's official: Britain had gone mad" vandaag aldus: "Politico reported the other day that the French European affairs minister, Nathalie Loiseau, had  named her cat 'Brexit". Loiseau told the Journal du Dimanche that she chose the name because "he wakes me up every morning meowing to death because he wants to go out, and then when I open the door he stays in the middle, undecided, and then gives me the evil looks when I put him out." Gisteravond keek ik om acht uur op BBC  1 naar "The One Show", waarin de kijker duidelijk werd  gemaakt dat Vincent van Gogh hoogst waarschijnlijk nooit  was gaan schilderen wanneer hij niet een tijdje in Londen had gewoond. We zagen een op Van Gogh lijkend individu voortdurende met een miniem schetsboekje in de weer, terwijl een mevrouw een ander heer uitlegde dat de Van Gogh, zoals wij die kennen, onbestaanbaar was zonder  zijn verblijf de Britse  hoofdstad.