MEEUW

Er is dat fascinerende verhaal in de Griekse mythologie over Icarus, gevangen op Kreta probeert hij te ontsnappen met behulp van zelf gebouwde vleugels van hout, veren en was. Klaarblijkelijk heeft dit verhaal veel uitvinders geinspireerd, die ook dachten te kunnen vliegen als een vogel, maar zelfs als niet Icarus hun voorbeeld was, dan waren er andere "vogelmensen" in hun eigen cultuur, die voor inspiratie zorgden. Ook de Duitse uitvinder Otto Lilienthal ging uit van de vogel, in 1873 hield hij een lezing, "Theorie des Vogelflugs", waarin hij stil stond bij eerdere pogingen van de mens om te vliegen. Hij zelf ondernam verschillende glijvluchten vanaf een kunstmatige heuvel in Berlijn, uiteindelijk werden de pogingen hem noodlottig, want in 1896 raakte hij zwaargewond bij zo'n zweefvlucht en stierf hij de volgende dag. We weten dat de verovering van het luchtruim niet door imitatie van het vliegen van een vogel is gelukt, toch bleven er uitvinders, die ver na de Eerste Wereldoorlog toch vasthielden aan het vogelidee. Een van hen was de Amerikaan Leonard Bonney, die eind jaren twintig, met de meeuw als voorbeeld, de "Bonney Gull" bouwde en op 4 mei 1928 met zijn toestel opsteeg van Roosevelt Field op Long Island. De "Bonney Gull" stortte van een hoogte van dertig meter neer en Bonney kwam om het leven.

 

BAH

 

1916

Een lied uit 1916

"Mentshn  Fresser", dat haarscherp de huidige situatie toont.

BOURRÉE

Wonderlijk dat wij eeuwen later muziek, die als dansmuziek bedoeld was, in de concertzaal genieten en de oorspronkelijke bedoeling vergeten zijn, zoals de bourrée.

AUSTIN

 

Twee zaken vallen op bij deze Austin bestelwagen uit 1911: het  is een heel vroege frontstuurauto en de zijkanten  van de auto worden voor reclame van het bedrijf gebruikt. Dat laatste werd overgenomen van de door  paarden getrokken bestelwagens, maar ook daar was het pas van recente datum, net als het thuis bezorgen trouwens.

Carter Family

Een man, zijn echtgenote en zijn schoonzuster. De de oorspronkelijke Carter family, want de schoonzuster zou later met haar dochters onder dezelfde naam optreden. Eerste plaatopname van het trio man, echtgenote en schoonzuster op 1 en 2 augustus 1927, laatste in 1941, maar daarna nog twee jaar radio-optredens. Aanvoerder was Alvin Pleasant Carter, geboren in 1897 in Maces Spring (Virginia) in een zeer christelijk gezin, waar de viool als een duivels instrument werd gezien, zodat hij moest wachten met de aanschaf ervan tot hij op eigen benen stond en voldoende geld had verdiend met de verkoop van fruitbomen, A.P. (want met de afkorting van zijn voornamen werd hij bekend) trouwde met Sara Dougherty en het duo werd een trio door toevoeging van de echtgenote van A.P. 's broer Ezra J. Carter: Maybelle Carter-Addington, een uitstekende gitaar-, banjo en autoharpspeler. Het trio schijnt in de loop van hun carrière meer dan driehonderd plaatopnames te hebben gemaakt, dit is er één van, het fameuze "Wildwood Flower" en dit is een ander: "Bury me under the weeping willow tree".

(Op de foto v.l.n.r. Maybelle, A.P. en Sara).

 

BUS

 

Toen ik  in  1953 in Den Haag-Zuid ging wonen, had ik de keus uit twee buslijnen, de lijnen E en R. Bussen in Den Haag hadden, anders dan de trams vanaf het prille -  en niet zo heel  succesvolle -  begin in de jaren twintig, letters.  Trams die toen al twintig  jaar tot plezier van de Hagenaars voor het openbaar vervoer zorgden hadden cijfers.  Daar kwam pas in 1955 verandering in toen de bussen ook cijfers kregen, bus E werd omgedoopt in 20 en en R in 27.  

Het Haagse busnet kwam in de jaren dertig tot ontwikkeling, eerst door Allan in Rotterdam van carrosserieën voorziene Minerva-chassis in verschillende groottes gebouwde bussen, die in mei 1931 hun kenmerkende crème en bruine  kleur kregen en tot 1940 dienst bleven doen.

AVONDJE

EEN AVONDJE VADERLANDSE TELEVISIE: 

Arie Quackernaack, 

Peter R. de Vries, 

Hermine Worstebroodje, 

Peter R. de Vries, 

Hans Flokzalver, 

Peter R. de Vries, 

Gijsbert Schomperling, 

Peter R. de Vries, 

Gerdine Zwavelink-van Dungen, 

Peter R. de Vries, 

Ludik Stortebeker, 

Peter R. de Vries, 

Flavolien Stokbrood-Marsepein, 

Peter R. de Vries, 

Harre Krastus, 

Peter R. de Vries, 

Salfje Draufenberg, 

Peter R. de Vries, 

Kevin Peukensteijn, 

Peter R. de Vries, 

Gebbechien Lammertink-Stationsweg, 

Peter R. de Vries.

 

PROTOTYPES

 

Het Russische automerk Lada heeft  een tamelijk verwarrende geschiedenis, oorspronkelijk opgezet samen met Fiat, komen we daarna samenwerking met Renault en General Motors tegen,  maar het meest bekend bleef, in ieder geval in ons land, de door Gremi geïmporteerde Lada 1200, een Russische Fiat 124. Ik ga het hier niet hebben over het wat  verouderde concept en het imago van de auto, dat vergelijkbaar is  met dat van de Yugo, overigens ook een oorspronkelijk Italiaan ontwerp, gebaseerd op de Fiat 127, maar over een tweetal auto's, die het niet verder brachten dan een prototype en die ontstonden ver voordat we van Lada hoorden en aantonen dat er wel degelijk modern ogende en minder oubollige voitures uit de toenmalige Sowjet Unie op de markt hadden kunnen komen. Daar is in de eerste  plaats de Belka (Eekhorn), het  door Yuri Dolmatovsky ontworpen wagentje dateert uit 1955 en had een 746cc-motor. Het tweede  prototype, ongeveer ontworpen langs dezelfde lijnen, eveneens met de motor achterin en lijkt geïnspireerd op de Tatra.

FORD

 

Tussen october 1905 en mei 1927 werden er meer dan 15 miljoen geproduceerd. Ik heb het over de Ford T of liever de T-Ford, want zo wordt hij aangeduid. Met een 2,9 liter viercylindermotor, een topsnelheid van - als het een beetje meezat -70 km/u. Achttien jaar in productie, natuurlijk met  de nodige uiterlijke wijzigingen, zo verdween het oorspronkelijke messing van de radiateurmantel en de prijs ging flink omlaag van $850 in 1905 naar $200 in 1927. Hier staat de T als begrafenisauto - met een verlengd chassis - en is dus in feite een TT.

EUROPA

HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA

Amazing Grace

 

THE PRESIDENT SANG AMAZING GRACE

Balilla

 

Op de Milanese Automobielsalon in april 1932  werd de Fiat Balilla voorgesteld, een viercylinder met een inhoud van 995cc, drie versnellingen en een top van 95 km/u. Er rolden drie verschillende  types van de band: een tweedeurs gesloten wagen, een open auto en een cabriolet. De eerst genoemde versie kreeg een tweede leven als kleine bestelauto.  Totale productie 41395 exemplaren.

BOOKER T.

 

GREEN ONIONS

BIANCHI

Eens was Bianchi Italië's grootste automobielfabriek, opgericht door Eduardo Bianchi in 1885 werden er fietsen geleverd - en dat gebeurt nog steeds - maar auto's met de naam Bianchi zijn voorgoed verleden tijd, nadat Fiat het een en ander te zeggen kreeg. In 1955 werd Bianchi Autobianchi, dat wil zeggen dat het aandelenkapitaal voor een derde van Fiat, een derde van Bianchi en  een derde van bandenfabrikant Pirelli kwam. Na de Primula (met een dwarsgeplaatste motor en voorwielaandrijving) verscheen de  A112 en tenslotte de Y10, die uiteindelijk in 1992 werd vervangen door de Lancia Ypsilon. De 24CV op de foto dateert uit 1907 en kwam als personenauto op de weg, tot hij na een aantal jaren werd verbouwd tot bestelwagen. Dat gebeurde in het begin van de vorige eeuw wel vaker.

CECIL

Wat bij mij altijd tot enig gegnuif  leidt is wanneer muziekrecensenten maar ook andere muziekgebruikers menen muziek alleen maar  te kunnen genieten met de nodige bijkomende alcoholconsumptie,  als ik dat had gedaan had ik allang madeliefjes opgedrukt vanwege een ernstig leverfalen. Vooral de mededeling: "ik drink nu een goed glas port en luister naar Herb Alpert" doet mij bijkans van mijn stoel glijden van plezier, om nog maar niet te denken aan een kelkje "Blue Nun" begeleidt door Soeur Dominique. Dit even vooraf, want ik moet het over de baritonsaxofonist Cecil Payne hebben. Cecil Payne (1922-2007) kreeg nooit de bekendheid op zijn instrument als Harry Carney of Gerry Mulligan en zijn eerste opnamen komen nog duidelijk uit de nadagen van  de swing, dat  veranderde toen hij via Roy Eldridge  kennis maakte met Dizzy Gillespie. We horen hem hier samen met Ted Dunbar op gitaar, Richard Davis op bas en Roy  Haynes op drums in een compositie van Charlie Parker "Ko-Ko".

SUZANNA VEGA

 

 MY NAME IS LUKA

DODELIJK ONGEVAL

Zoals ieder jaar op 23  november vlogen de olifanten laag, desondanks had er een week eerder in “La Liebre Patagónica” op de linkerzijde van de voorpagina in een flinke letter, omlijnd door een fors kader, een waarschuwing gestaan, maar klaarblijkelijk was dat Flaminia Torres ontgaan en is ze toch een wandeling gaan maken, die haar noodlottig werd toen ze door een olifant met de naam Frente Izquierdo omver werd gevlogen en dodelijk werd getroffen. Flaminia Torres is op 26 november bijgezet in het familiegraf in El Calafata.

 

FvD

Nu het  gaat om de uiteindelijke redding van Nederland, want het gaat echt niet om minder, wil ik mij  volgaarne kandidaat stellen als leider van de partij, ik  heb veel contact met de leden en weet hoe  zij over mij denken, ik ben uiterst populair onder velen van hen, zij zien mij dus helemaal zitten, ik ga dus voor het leiderschap van Forum voor Democratie en velen met mij in deze tijden van corona, dat ons is opgedrongen en waarvoor ik me volledig zal inzetten, voor de volle honderd procent en misschien wel meer, ik ga er dus voor en stel mijn beschikbaar om de partij te leiden, de partij heeft dus een heel goede kandidaat in mij, want honderden, zo niet duizenden leden hebben mij hun steun reeds toegezegd. 

Carola Bottenschweiger, Amsterdam

YVETTE

 

Ze moet er in 1954 bij geweest zijn in de Tour de France, in een exact op dezelfde manier uitgedoste Traction Avant 15/6, met haar echtgenoot aan het stuur. De Franse accordeoniste Yvette Horner. Ze trad daamee in de voetsporen van haar vooroorlogse collega Freddo Cardoni. Haar eerste Tour de France was in 1951, toen in een Ford Vedette, waarbij zij ernstig door zonnebrand geteisterd werd, zodat ze het volgende jaar dik ingesmeerd werd met een antizonnebrandcreme, waardoor ze uiteindelijk iedere etappe eindigde met een gezicht vol insecten. In 1953 zat Yvette (1922-2018) in een glazen koepel op het dak van een Mercury, in 1954 en 1955 werd haar voertuig een Traction Avant 15/6, speciaal voor het doel geprepareerd met een groot open dak en anders dan de foto weergeeft, zat ze meestal in een leren stoel en in noodgevallen werd een pop van haar uit de kofferbak gehaald, terwijl haar muziek uit de luidsprekers schalde. Dat kon wanneer er met flinke vaart door dorpjes op de route gescheurd werd om het peloton voor te blijven, maar toen het publiek die stunt doorkreeg werd er met stenen naar de auto gegooid. 

PLENTY

 

Eerst ter vergelijking maar even laten horen hoe ik "That's a plenty" het liefst hoor, bijvoorbeeld in een opname van Muggsy Spanier en Sidney Bechet en daarna hoe hetzelfde nummer door een Engels dansorkest volledig naar de barrebiesjes wordt geholpen. Jawel, werpt u tegen, het eerste  is jazz gespeeld door een kwartet, het  tweede dansmuziek door een bigband. Maar dan nog, ik ken  Amerikaanse orkesten die minder log musiceerden dan het orkest van Lew Stone (Louis Steinberg 1898-1969) dat op 25 april 1934 in Londen deed. Het nummer werd geschreven door de drummer van de New Orleans Rhythm Kings Ben Pollack, die het samen met dat  orkest, waarin onder meer George Brunies, trombone en Leon Roppollo, clarinet, op 12 maart 1923 op de grammofoonplaat zette.

MOI

 

MUZIEKINSTRUMENT!

Anders dan bij water en een tractor past bij een trompet natuurlijk achter muziekinstrument geen vraagteken. Vooral in de negentiende eeuw is er aan dat instrument - trouwens niet alleen aan dat - fors omgedokterd, de natuurtrompetten (zonder pistons of kleppen) raakten in onbruik. Soms veranderde de vorm, hetgeen in dit  filmpje te zien is: om marcherende soldaten beter het instrument te laten horen werd tijdens de Amerikaanse burgeroorlog (1861-1865) bijvoorbeeld een trompet ontworpen met de beker naar achteren in plaats van naar voren (foto). Hoe de orkesten klonken is te zien in een tweetal opnames met originele instrumenten: eerst een marcherend gezelschap uit het noorden in het donkerblauwe uniform van de Union, gevolgd door een zittend orkest in het grijs van de Confederates.

Steve

 

 STEVE  MARTIN

Peugeot 2

In januari 1938 verscheen de voorganger van de 203, de 202, een 6CV met een motorinhoud van 1133cc langs de lijnen van de in 1935 uitgekomen 402, met heel kenmerkend: de koplampen achter de grille. Deze, met Bibendum uitgeruste, 202 maakt reclame voor de bandenfabrikant Michelin dateert van voor de oorlog, want op de schermen voor de achterwielen bevinden zich gestileerde leeuwen.

In 1953 deed deze door Alexis Constantin uitgeklede 203 mee aan de 24 Uur van Le Mans en eindigde op de 25e plaats.

 

 Voor de oorlog had Darl'mat reeds successen geboekt met sportwagens op basis van de 302 en 402, in de lente van 1953 werd deze van vleugeldeuren voorziene 203 op recordjacht gestuurd.

In 1955 verscheen de 403: een viercilinder met een inhoud van 1468cc en een top van 135 km/u.

 

In 1957 werd een familiale aan de berline en cabriolet toegevoegd en de drieversnellingsbak werd een volledig gesynchroniseerde vierversnellingsbak.

 

Een 403 met  een snelkookpan op het dak. De auto dateert van voor 1959 want in dat jaar verloor de 403 het leeuwtje op de motorkap.

BLIK

Een beheime blijft een beheime en toch zijn er beheimes en beheimes. De ernstigste vorm van beheimisme komt voor in achtenzestig gemeenten in Nederland en België waar  men zich gaat bemoeien met blik, niet met blik op de toekomst, maar met blik waar drank en etenswaren in verpakt  zit. Er moet op zulk blik statiegeld worden geven, een originele slagzin hebben de beheimes al: "YES, WE CAN".  

 

PEUGEOT

 

Op basis van een personenwagen verschenen minder bijzondere reclamevoertuigen dan op basis van een al dan niet lichte vrachtwagen. Dit is er één: een Peugeot 203. De eerste foto's van de 203, waaraan tijdens de oorlog gewerkt was, verschenen tijdens de Parijse Autosalon in 1947, maar de auto werd pas leverbaar in 1949. De Peugeot van het drankenmerk Anisade dateert uit 1954. De 203 was ook leverbaar als coupé, cabriolet, vier-onder-de-kap en als familiale/commerciale.

Een speciale vier-onder-de-kapversie verscheen voor de organisator van de Tour de  France, het sportblad L'Equipe.

HOOGSTE TIJD

Hoogste tijd om - op speciaal verzoek van Una - weer aandacht te besteden aan het volkje dat op een of andere manier ontevreden is over uiterlijk van hun hond en meent dat op te kunnen blingen met leuke costuumpjes.

ZEEP

In 1949 verscheen de Renault 1400kg, een frontstuurconcept dat in Frankrijk destijds, in navolging van Chenard & Walcker, opgeld deed. Dat er behalve de fabriekscarrosserie andere mogelijkheden waren toont dit reclamevoertuig van de zeepfabriek "Le Chat".

 

Zilte zang en kuitenkletsers

Het shantykoor "De Baren Zijn Weer Uiterst Woelig" uit Oldeholtpade heeft, nu de concurrentie onder dergelijke koren steeds groter wordt, gemeend de zang met schuhplattln op te leuken. Voorzitter Oege Stuntema van "DBZWUW" verwacht veel belangstelling voor de mengvorm van "zilte zang en kuitenkletsers" zo zei hij in een interview met de Oldeholtpader Nieuwsbode "...er zijn reeds drie aanvragen voor optredens van onze shantyplattlgroep binnengekomen: uit Bontebok, uit Morra en uit Lutjelollum, eventueel kan ons optreden worden aangevuld met de paaldansgroep "Mei ús bealch der tsjin oan" uit Frieschepalen onder leiding van Stoffeltje Hopkema-Hopkema".

ZO KAN 'T OOK

 

 !!!

HAARVERF

 

DON'T LET MY HAIR DYE RUN

VREEMD

Vreemd, ik zou zweren dat de dames in dit filmpje een herenhoofddeksel dragen en dat hun zang op zeker moment zeer Bulgaars klinkt, maar klaarblijkelijk heb ik dat fout, het is een Ukrains groepje, maar is het serieus, dat blijft de vraag?

BYRRH

 

Waarom  lijken alle auto's op elkaar en wanneer er eentje afwijkt dan valt de verkoop daarvan tegen?  Kan de motor net als bij sommige vrachtwagens  niet onder de vloer worden gebouwd? Waarom ziet een electrisch aangedreven auto er precies zo uit als een benzine- of dieselauto? Klaarblijkelijk is er een soort basismodel: motor-, passagiers-, bagagecompartiment, waaraan een auto moet voldoen. Aan de andere kant heb je niet op een auto lijkende voertuigen  die worden ingezet als reclameobject, zoals dit rijdend vat voor het Franse aperitief Byrrh.

ACHT WIELEN

De firma Reeves heeft maar vier jaar bestaan, van 1909 tot en met 1913. Oorspronkelijk maakte men in Columbus (Indiana) zo'n typische hoog op de wielen staande Amerikaanse buggy, maar in 1911 gaf Reeves een Overland een paar extra assen en ontstond afgebeelde "Octoauto". Het was geen succes en uiteindelijk kwam de "Sexto-Auto" met één as voor en twee assen achter in productie, maar ook die werd nauwelijks verkocht.
Op de kleine foto een originele Overland .

NASHVILLE

 

Wanneer ik met het radioprogramma "Nashville" begonnen ben, weet ik niet meer, het zal ergens begin jaren zeventig geweest zijn, maar ik weet verduveld goed wie mijn eerste gast was: Clarence White (1944-1973), op dat moment ex-Byrd, veel gevraagd sessiemuzikant en in Europa op tournee met zijn broers Roland en Eric en Al Munde. Herb Pedersen moet er ook bijgeweest zijn, maar die was in Zweden afgehaakt. Guitarist Clarence had samen met banjospeler Bill Keith (1939-2015) deel uitgemaakt van Muleskinner en diezelfde Keith (samen met guitarist Jim Rooney en mandolinespeler J.B. Morrison) kon ik strikken voor een interview en optreden in de studio. Dit is een foto van de vrolijke bijeenkomst, v.l.n.r. Jim Rooney (een van de allereersten die "Americana" op de kaart zette), ik, J.B. Morrison en de vernieuwende banjoïst  Bill Keith. De grammofoonplaat die ik vast houd staat nog altijd in de kast met de handtekeningen van de  heren achterop, Keith, die ik later nog een paar maal ontmoette, schreef "Wim, many thanks, enjoyed the show".

CAJUN

 

 JESSE LEGÉ ET LE MAMOU HOT STEP

TOUR

 

U denkt natuurlijk dat u volledig op de hoogte bent van de Tour de France wanneer u  's middags uw televisietoestel aanzet om het spektakel te volgen. Dat u toch een en ander mist, het zij u vergeven. De reclamekaravaan ontgaat u, daarom wat een paar beelden uit het verleden. Om te  beginnen een leeuwtje van Credit Lyonnais, dat vele jaren voordat de INGbank dit dier tot waarmerk maakte, de leeuw al hoog in het vaan had. 

Toeristiek 3

Uit de gids "Landelijke heerlijkheden rond Fötelburg en Häherbach":
Meteen bij de gemeentegrens van Übelschwandau ziet u onder het bord met de naam van de gemeente een hele reeks met andere plaatsnamen, want in Übelschwandau worden de zaken uiterst voortvarend aangepakt en dus heeft het dorp een band - een zogenaamde jumelage - met dorpen in de 27 andere landen van de EU, in ons land is dat met Lutjelollum en in België is dat met  Gooreind, over deze twee plaatsen verschenen respectievelijk de warm aanbevolen deeltjes “Op  stap met fiets en step in het land van Grutte Pier” en “Grensoverschrijdend pedaleren” (Uitgeverij Geseire te Junne). 
Übelschwandau heeft de toerist veel te bieden, zo is er op het plein midden in het dorp een magistrale fontein in de vorm van een vraagteken met het opschrift in zogenaamd frakturschrift “Wir haben es nicht gewusst”, met vlak er naast een gedenkteken voor de in de oorlogen van 1870-’71, 1914-’18 en 1939-‘45 gevallen soldaten afkomstig uit Übelschwandau. Ook een bezoek aan de centraal  geplaatste kerk, de Sankt Adalarduskirche met zijn doopvont uit 176 v.C. en een nog oudere uit roodkoper opgetrokken preekstoel is zeer de moeite waard.. Aan de Von Bublitzkystrasse vindt U het geboortehuis van Orgas von Bublitzky, uitvinder van de schellenboom, zo typerend voor de Duitse marsmuziek, ook staan enige composities op zijn naam, waaronder “Frisch hinauf” en “Frisch hinunter”, marsen, die nog altijd gespeeld worden door het “Heeresmusikkorps Freistaat Bayern” als zogenaamde “heiße Super-Knüller zum Marschieren”.

Het is welicht verstandig de nacht in Übelschwandau door te brengen in het beste en tevens enige hotel ter plaatse "Zum Großen Schwindel" waar Stutbucher Trumpf, een achterachterneef  van de Amerikaanse president Donald Trump, met wie hij qua uiterlijk ook enige gelijkenis vertoont, de scepter zwaait. De maaltijden in zijn restaurant zijn niet te versmaden, aan te bevelen is zijn Tagesmenu bestaande uit: Pariser Zwiebelsuppe met glutinfreies Panzerschwarzbrot, Ziegenmagen nach Hebammerart gefüllt mit Linsen, Landschinken und Rosebuttenmarmelade en Kaffee mit Fötelburger Karottenschnapps toe. Wanneer u vroegtijdig telefonisch boekt betaalt U per nacht, per couvert en per persoon slechts 95 Euro. Vooral de nacht van vrijdag op zaterdag is het dikwijls druk, omdat in de zaal naast "Zum Großen Schwindel" het fameuze jongenskoor "Die Übelschwandauer Tumbasängerchen" repeteert en die mogen, zoals u begrijpt, gehoord worden. 

 

 

DUET

 

 HAVANA