1.3.11

Bob Gordon

Sommige instrumenten zijn verbonden aan een naam. Bij het roepen van harp denk ik aan Rosa Spier en bij gitaar aan Andres Segovia. Maar beiden vertegenwoordigen klassieke muziek, bij jazz ligt het even anders. Roep harp en ik vraag: bedoel je het meersnarige instrument of de mondharmonica, ook bekend als de bluesharp. En de eerste aan wie ik denk bij gitaar is Django Reinhardt, maar al gauw kom ik met Freddie Green, Billy Bauer en Eddie Condon op de proppen. Toch zijn er ook in de jazz instrumenten die ik koppel aan één musicus. Noem bassax en ik antwoord Adrian Rollini, noem bastrompet en ik antwoord Cy Touff. Bassax en bastrompet zijn uitzonderlijke instrumenten, want bij baritonsax schieten mij ogenblikkelijk een paar namen te binnen: Harry Carney, Cecil Payne, Serge Chaloff, Gerry Mulligan en Bob Gordon. Laatstgenoemde is de onbekende van de vijf, maar dat heeft niets met zijn muzikale kwaliteiten te maken, maar alles met zijn veel te jonge overlijden, hij was pas 27 toen hij ten gevolge van een auto-ongeluk stierf. Ik heb een epeetje van hem met composities en arrangementen van Jack Montrose (1928 - 2006). Vooral "Modus Operandi" (dat lijkt op een bewerking van Trenets "Boum") en "Love Is Her To Stay" zijn schitterend. Ik heb ze op YouTube niet kunnen vinden, wel "Dot's Groovy" (opgenomen kort voor Gordons dood) met Gordon op baritonsax, Montrose op tenorsax en Paul Moer, piano; Red Mitchell, bas en Shelly Manne, drums.