Het eerste deeltje van "The No.1 ladies' detective agency" van Alexander McCall Smith kocht ik, op weg naar Shetland, een paar jaar geleden in Aberdeen. Ik raakte gefascineerd door het feit dat een Schotse professor in medische wetgeving, in de huid van een Afrikaanse kon kruipen en op volkomen geloofwaardige wijze haar liefde voor het landschap en de natuur van Botswana kon beschrijven. Daar bleef, overigens om begrijpelijke redenen, in de door Anthony Minghella gemaakte film, die gisteravond door de BBC vertoond werd, weinig van over.Voorin McCall Smith's boek stond een foto van de auteur leunend op een tuba. Na enig speurwerk kwam ik er achter dat hij geen tuba speelt maar fagot, in een orkest in Edinburgh, dat zich "The Really Terrible Orchestra" noemt, een amateurorkest, dat regelmatig uit de bocht glijdt, maar waarvan ik met de nodige moeite toch een paar CD's heb weten te bemachtigen. Dit is een kort doch krachtig voorbeeld, de trompettisten spelen een fanfare , terwijl dirigent en eerste violist naar voren schrijden.
Op de foto: Dirigent RTO-dirigent Richard Neville-Towie en Alexander McCall Smith voor het orkest.
