Om de zaak lin Frankrijk letterlijk en figuurlijk na de Tweede Wereldoorlog weer op de rails te krijgen werden er in in de zomer van 1944 700 locomotieven in de Verenigde Staten besteld, berustend op een ontwerp uit 1917-'18 voor de Untited States Railroad Administration. Ze werden gebouwd door drie fabrieken, de eerste 180 door Lima, de 181 tot en met 440 door Alco en de rest door Baldwin. Op 17 november 1945 werd de eerste, de 144-R-466 in Marseille van boord getakeld en in april van het volgend jaar was de totale serie afgeleverd. Alle locomotieven waren kolengestookt in tegenstelling tot de vervolgserie, de 701 tot en met 1340 die met olie werden gestookt en die behalve door de genoemde Amerikaanse fabrieken ook in Canada, door Montreal en Canadian werden gebouwd. Van het totaal gefabriceerde aantal gingen zeventien machines verloren, de 141-R-1220 tot en met 1235 aan boord van het Noorse schip "Belpamela", dat tijdens een hevige stormvoor de kust van New Foundland op 11 april 1947 verging, de 141-R-1241 viel in Marseille uit de takels, zodat uiteindelijk 1323 bij de SNCF dienst deden. In 1949 namen zij 30% van het Franse railvervoer voor hun rekening. De laatste 141-R, de 420, ging op 29 maart 1974 uit dienst. Er zijn in 2011 zes machines in rijdende conditie, een aantal andere staan in musea of elders opgesteld. De foto toont een oliegestookte 1187 met boxpoxwielen en een grote tender.
