Hemeroida en Grardus Slappeterpstra, samen de "Hallelujazangers" met op de schoot van Hemeroida het gemummiceerde hoofd van Stantius Ovaire de Fouisseur, hun in 1907 overleden voornaamste fan. De "Hallujazangers" moesten toen hun grootste populariteit nog bereiken. Dat gebeurde pas in de jaren twintig van de vorige eeuw, toen jaar na jaar, minimaal twee grammofoonplaten per maand uitkwamen, alle voorzien van een bijsluiter met de welgemeende raad bij het beluisteren van de zang ten minste 1 liter cognac per dag te drinken, niet langer dan zeven uur per dag naar de "Hallelujazangers te luisteren en bij overgevoeligheid voor de zang van de "Hallelujazangers", waardoor onsteking van het neusslijmvlies, winderigheid, ingroeiende teennagels of een astma-aanval kon ontstaan, ogenblikkelijk de grammofoonpla(a)t(en) te vernietigen, vandaar dat het tot de zeer grote zeldzaamheden behoort thans nog een opname van de "Hallelujazangers" te vinden.
