TURK

Ik geef toe het klinkt wat merkwaardig, maar het is wel waar: op zeventienjarige leeftijd kende ik maar één muzikale Turk, dat was Turk Murphy, de trombonist van Lu Watters' Yerba Buena Jazz Band, een orkest van de Amerikaanse westkunst, waarmee de revival van oudestijljazz in feite is gestart. Ik kocht in 1953 een vijfentwintigcentimeterelpee van Bunk Johnson, een New Orleanstrompettist, die met het orkest van Watters opnamen had gemaakt, waarbij trompettist Watters plaats had gemaakt voor Johnson. De andere muzikale Turk ontdekte ik een paar jaar later, dat was Tommy Turk (foto), van wie ik eerst dacht dat zijn naam een pseudoniem moest zijn, maar dat  bleek niet het geval. Voluit heette hij Thomas Eugene Turk en net als Turk Murphy  was hij trombonist, zij het in een volslagen andere stijl: het bopidioom en je vindt hem dan ook als compagnon van altsaxofonist Charlie Parker tijdens een concert in Carnegie  Hall met tevens Sonny Criss, altsax, Flip Phillips, tenorsax; Fats Navarro, trompet;  Hank Jones, piano; Ray Brown, bas en Shelly Manne, drums.