26.6.20

Von Nuttenhoffen

Eigenlijk zou ik Michael von Nuttenhoffen moeten heten, omdat mijn overgrootvader een Von Nuttenhoffen was. In de oorlog was hij gefreiter in de Wehrmacht, gelegerd in Ureterp Verlaat, waar hij begin 1945 mijn overgrootmoeder Hijlkje Pijlstra bezwangerde, die dat in de tweede helft van april van dat jaar met een kaal hoofd en op 15 september met de geboorte van een zoon, mijn grootvader Gatze Pijlstra, moest bekopen. Ik zou het bovenstaande niet geweten hebben als mijn werkeloze broer Kevin Zondervan een en ander niet had uitgezocht, want ik heb er als pizzabakker te Bussum geen tijd voor. Voornoemde Von Nuttenhoffen is midden mei 1945 in de richting van de heimat afgemarcheerd, al schijnt dat nog enige problemen te hebben opgeleverd want zijn geboorteplaats Ebersheim in de Elzas, waar zijn wettige echtgenote op hem wachtte, lag inmiddels weer in Frankrijk. Overgrootmoeder Hijlkje heeft Gatze om diverse redenen in Leeuwarden opgevoed, waar hij in 1964 trouwde met Uilkje Speerstra. Gatze en Uilkje kregen drie dochters Sandy, Brenda en Nancy. Mijn moeder Brenda, genoemd naar Brenda Lee, trad op haar beurt in 1986 in het huwelijk met Brian Zondervan, ze kregen drie zonen van wie ik, Michael, de oudste ben. Mensen die foto's van mij en mijn destijds in Drachten kaalgeschoren overgrootmoeder zien, zeggen dat ik sprekend op haar lijk. Ik zie dat niet zo, de enige overeenkomst is onze kaalheid, maar haar haar is later weer aangegroeid, hetgeen ik bij mij niet zie gebeuren. Nu is, anno 2020 kaal in de mode, zelfs etalagepoppen hebben kale schedels en het schijnt dat de vrouwtjes bij wijze van spreken dan, wel pap van ons lusten. Ik lever evenwel geen pap, maar pizza's, fingerfood en FunnyMeals, want ik heb een franchise van New York-pizza's. Dat is, heb ik begrepen, een fantasienaam, maar om de illusie van een Amerikaanse oorsprong hoog te houden, hanteren we voortdurend Engelse kreten zoals "Freakin' Fresh" en "Damn Tasty". Mijn Duitse overgrootvader Von Nuttenhoffen zou het laatste ongetwijfeld met "Verdammt Schmackhaft" vertalen, terwijl geen fatsoenlijke Amerikaan het in zijn hoofd zou halen etenswaar met een vloek aan te prijzen. De pizza's worden thuis bezorgd door mijn delivery boys op brommers. Ik heb de boys goed afgericht: niet stoppen bij zebra's en/of een rood verkeerslicht en het trottoir is net als het fietspad een rijweg, want zo houd ik de boys voor: "Neem een voorbeeld aan de Amerikaanse president. You're the boss and nobody else!