In het begin, wij schrijven 1948, dacht ik dat ze een paar waren, een echtpaar, Bargje en Margje Memnon pas nadat, wat destijds verkering heette, Bargje op vrijersvoeten ging met Jennie Talens, geen familie van de Apeldoornse fabrikant van kunstschildersbenodigdheden, doch een dame met een dermate onbesneden lullig voorkomen, dat ze een pruik van bokkenhaar droeg, maar het kan ook een pruik van geitenhaar geweest zijn, een pruik, die medeverzekerd was in het Woonpakket Plus bij Unigarant, 100% dochter van ANWB, waarom zoiets dochter heet mag Joost weten, terwijl Joost normaliter klaarblijkelijk bijzonder veel weet en door sommige Nederlanders versleten wordt voor een levende Wikipedia, hetgeen eigenlijk niets zegt, omdat aan het internetprogramma met die naam, zoals bekend nogal wat fouten kleven. Het spoor van Margje raakten wij al spoedig bijster, volgens een voormalig buurmeisje moet zij gehuwd zijn met ene Honkele Schoonderbarst en is ze met hem in de jaren vijftig naar Australië geëmigreerd. Bargje was evenwel meer honkvast en hij kreeg met Jennie een dochter, die hij Margje noemde, naar zijn geëmigreerde zuster. We zullen om de dames uitelkaar te houden deze Margje Margje II noemen, niet omdat wij vinden dat zij enige gelijkenis vertoont met een koe, want zij mist immers de bekende gele merktekens in de oren, alhoewel zij haar niet zouden misstaan. Op zeker ogenblik geviel haar evenwel ook de wens zich buiten Nederlands grondgebied op te houden en vertrok Margje II naar de Verenigde Staten, alwaar zij behalve een cursus blokfluiten gecombineerd met figuurzagen en buikdansen, in korte tijd zich het jargon van Trump en andere Amerikaanse populisten eigen wist te maken, toch genoot zij de meeste maaltijden in een burritobar met de naam "Juan's Cojones" terwijl een McDonald, zeker vanwege haar bewondering voor Trump eerder op zijn plaats geweest zou zijn.
