Eind jaren zesig kreeg ik het aanbod een heuse Londense taxi aan te schaffen, maar na een kleine ronde achter het stuur bleek dat ik iedere keer wanneer ik het gaspedaal intrapte ook de klink van de rechtervoordeur bediende, waardoor de deur openvloog. Ik ben te lang ook voor andere automobielen. Dat ik in jeugdige onbezonnenheid ooit
dacht een rondje Zandvoort in een Cooper-Norton te kunnen rijden
is achteraf gezien buitengewoon dom, maar dat ik zelfs als bijrijder
geen plaats vond in de door mijn goede vriend U.D. gereden Jaguar XJS 12
cylinder is merkwaardig. Ik pas uitstekend in een aantal Franse
voitures en de Fransen lijken me in het algemeen kleiner van gestalte dan de
Britten. Waarom wel achter het stuur van een Citroën Dyane en niet
achter dat van een MGB GT? De Britse autoindustrie zou veel uit te
leggen hebben, als ze niet reeds lang geleden op de fles was gegaan.
Mijn lengte speelt me voortdurend parten. Uit statistieken begrijp ik
dat de Nederlanders ten opzichte van andere volkeren lang zijn. Dat zou
je, wanneer je in sommige vaderlandse spoorwegwagons plaatsneemt, niet
zeggen. Ook wanneer je boven de 1 meter 90 de lucht ingaat, zit het
alleen maar tegen: de KLM zou er goed aan doen een E aan zijn naam toe
te voegen. Begin 2000 vloog ik van St.Paul/Minneapolis naar huis met de
KLEM, tenminste dat poogde ik. Maar het toestel was weer eens overboekt
en ik kon een gratis hotel en nog het een en ander krijgen als ik achter
wilde blijven. Daar had ik absoluut geen trek in. Van een plaats waarop
ik mijn benen enigszins kon strekken was uiteraard geen sprake. Want de
KLEM doet anders dan Air Canada net alsof lange mensen niet bestaan.
Toen we eenmaal in de lucht waren trachtte de voor mij gezeten dame met
de rugleuning van haar stoel mijn knieschijven te splijten. Ik maakte
bezwaar en tot mijn verbazing werd de dame naar de businessklas geleid.
Want zo gaat dat bij de KLEM, wie het meest misbaar maakt wordt
opgegreed/opgegraded, of hoe zulks ook mag heten. Thuisgekomen heb ik bij de
afdeling klantenservice van de KLEM mijn beklag gedaan en tot mijn
verbijstering kreeg ik een fles gefermenteerd druivenwater opgestuurd
met een knullige bijsluiter, waarin stond dat ik het water diende te
beschouwen als vergoeding voor mijn ondervonden leed. Ik heb de fles in
de gootsteen geleegd, van deze handeling bij de afdeling klantenservice
van de KLEM kond gedaan en sindsdien vermeden met 'onze nationale trots'
de lucht in te gaan.
