28.5.20

HONDJE 4

Gistermiddag na een korte wandeling met Van der Blaf vond ik een brief uit Drogeham in mijn brievenbus, nu had ik nog nooit van die plaats gehoord dus ik ben meteen op een inmiddels verouderde kaart van Cor, mijn man die vijf jaar geleden gecremeerd is, gaan kijken waar dat oord met zo'n vreemde naam wel mocht liggen en of in de buurt misschien ook een Natteham gelegen was, dat laatste bleek niet het geval. Drogeham ligt in Friesland, daar ben ik nooit geweest, Cor en ik gingen met de verschillende Opel Kadetten, die wij gehad hebben, altijd naar het zuiden. De brief uit Drogeham kwam van een meneer Tuitjen. Mijn moeder zei altijd: je hebt honden en brutale honden, nou één ding is zeker die meneer Tuitjen behoort tot de laatste soort, want in de envelop vond ik deze folder.


Aan de achterkant van de folder staan aanbevelingen van zogenaamd bekende Nederlanders: Relix Fottenberg schrijft dat hij meteen twee Tuitjens D.S.C.'s besteld heeft, één voor zijn labradoedel en één voor zichzelf, Kunahan Tuzu schrijft dat hij vijfentwintig heeft opgestuurd naar Ankara voor Erdogans  hofhonden, Bierry Thaudet  heeft driehonderdtien Tuitjen D.S.C.'s  afgenomen om aan zijn meest trouwe volgelingen cadeau te doen als mondmaskertjes, Vaxime Merhagen meldt veel succes te hebben gehad door met een goedgevulde Tuitjen D.S.C. op zijn hoofd het carnaval in Blerick te bezoeken en Heodor Tholman heeft een Tuitjen D.S.C. vol met vergeetmenietjes neergelegd op het graf van zijn grote vriend Gheo van Togh.
Maar ik zie eerlijk gezegd mijn Van der Blaf nog niet met zo'n rode ballon aan zijn gat lopen, wat verbeeldt die Tuitjen zich wel en dan ook nog in  het gevlei proberen te komen bij de diverse gemeentes van ons land en mij via Van der Blaf geld van mijn toch al niet geweldige pensioentje aftroggelen, ik  hoop dat ze Tuitjen arresteren wegens oplichting of iets dergelijks, volgens mij heeft die Tuitjen nog nooit een hond gehad, het eerste wat een hond doet is zijn  zak afbijten, in ieder geval  doet Van der Blaf dat, want die gaat daar voor Jan met de korte achternaam de straat op, vergeet het maar, Van der Blaf is niet gek. Bovendien blijft de poep in de Tuitjenzakken aan de behaarde billetjes van van der Blaf plakken. Ik heb op mijn leeftijd al heel veel meegemaakt, maar nog nooit zoiets, vroeger had je dat niet toen werden zulke mensen meteen achter slot en grendel gezet op water en brood, al zijn bedorven en beschimmelde vegetarische hondenbrokken van vijf jaar oud voor die Tuitjen meer op hun  plaats. Ik ben boos en heb bij het afstoffen en stofzuigen vanmorgen dan ook niet gefloten en ga straks een heel eind wandelen met Van der Blaf en ruim uit pure ballorigheid zijn drolletjes niet op.
Giselda Botermelk-van Assen