Eigenlijk
zou ik Michael von Nuttenhoffen moeten heten, omdat mijn overgrootvader
een Von Nuttenhoffen was. In de oorlog was hij gefreiter in de
Wehrmacht, gelegerd in Ureterp Verlaat, waar hij begin 1945 mijn
overgrootmoeder Hijlkje Pijlstra bezwangerde, die dat in de tweede helft
van april van dat jaar met een kaal hoofd en op 15 september met de
geboorte van een zoon, mijn grootvader Gatze Pijlstra, moest bekopen. Ik
zou het bovenstaande niet geweten hebben als mijn werkeloze broer Kevin
Zondervan een en ander niet had uitgezocht, want ik heb er als
pizzabakker te Bussum geen tijd voor. Voornoemde Von Nuttenhoffen is
midden mei 1945 in de richting van de heimat afgemarcheerd, al schijnt
dat nog enige problemen te hebben opgeleverd want zijn geboorteplaats
Ebersheim in de Elzas, waar zijn wettige echtgenote op hem wachtte, lag
inmiddels weer in Frankrijk. Overgrootmoeder Hijlkje heeft Gatze om
diverse redenen in Leeuwarden opgevoed, waar hij in 1964 trouwde met
Uilkje Speerstra. Gatze en Uilkje kregen drie dochters Sandy, Brenda en
Nancy. Mijn moeder Brenda, genoemd naar Brenda Lee, trad op haar beurt
in 1986 in het huwelijk met Brian Zondervan, ze kregen drie zonen van
wie ik, Michael, de oudste ben. Mensen die foto's van mij en mijn
destijds in Drachten kaalgeschoren overgrootmoeder zien, zeggen dat ik
sprekend op haar lijk. Ik zie dat niet zo, de enige overeenkomst is onze
kaalheid, maar haar haar is later weer aangegroeid, hetgeen ik bij mij
niet zie gebeuren. Nu is, anno 2020 kaal in de mode, zelfs etalagepoppen
hebben kale schedels en het schijnt dat de vrouwtjes bij wijze van
spreken dan, wel pap van ons lusten. Ik lever evenwel geen pap, maar
pizza's, fingerfood en FunnyMeals, want ik heb een franchise van New
York-pizza's. Dat is, heb ik begrepen, een fantasienaam, maar om de
illusie van een Amerikaanse oorsprong hoog te houden, hanteren we
voortdurend Engelse kreten zoals "Freakin' Fresh" en "Damn Tasty". Mijn
Duitse overgrootvader Von Nuttenhoffen zou het laatste ongetwijfeld
met "Verdammt Schmackhaft" vertalen, terwijl geen fatsoenlijke Amerikaan
het in zijn hoofd zou halen etenswaar met een vloek aan te prijzen. De
pizza's worden thuis bezorgd door mijn delivery boys op brommers. Ik heb
de boys goed afgericht: niet stoppen bij zebra's en/of een rood
verkeerslicht en het trottoir is net als het fietspad een rijweg, want
zo houd ik de boys voor: "Neem een voorbeeld aan de Amerikaanse president. You're the
boss and nobody else!
