Sinds 1951 rijden er in Parijs metro's op luchtbanden, maar proeven om
ook normale treinen op rubberbanden te laten rijden werden ruim twintig
jaar eerder genomen, in 1930 zette de bekende bandenfirma firma Michelin
een chassis compleet met motor en carrosserie van een Renault 40CV op
de rails, het chassis werd verlengd en er werd een derde as aan
toegevoegd. Uiteindelijk ontstonden er zes prototypes van de
'Michelines'. Op bovenstaande foto zien we prototype nummer 5, op basis
van een verlengde Hispano-Suiza.
Hispano-Suiza
Het passagierscompartiment bood plaats aan tien personen en leek op een
verlengde limousine. Dat compartiment was ontleend aan een vliegtuig,
een Wibault 280T.
Wibault 280T
Natuurlijk waren er problemen, in de eerste plaats was het aantal mee te
nemen passagiers te gering om een commercieel succes te worden, maar
voordat er een methode was gevonden om de rails ook als stroomgeleider
te gebruiken voor de beïnvloeding van de seinen moest de 'Micheline' op
korte afstand gevolgd worden door een stoomlocomotief op stalen wielen.
Alhoewel de 'Michelines' nooit het grote succes werden waarop Michelin
gehoopt had: er werden namelijk ook in het buitenland proefritten
gemaakt o.a in Denemarken, Zweden, Noorwegen, Groot-Brittannië, België,
Nederland, Polen, Oostenrijk, Italië, Tsjechoslowakije en Hongarije om
een groter afzetgebied te vinden, reden de types 9 en 11 later wel
degelijk op de verschillende réseaux van de Franse spoorwegen. Zelfs in
de Verenigde Staten hebben 'Michelines' met een carrosserie van Budd
gereden. Latere, grotere types bleven in Frankrijk tot na de oorlog bij
de SNCF in dienst. Er werden ook 'Michelines' naar de toenmalige Franse
kolonies geëxporteerd, o.a. naar Madagascar, Tunesië, Algerije en Niger.
