17.6.20

BRANSLE

Bransle, soms gespeld branle is een van oorsprong Franse dans uit de Middeleeuwen, maar net als nu bleven dansen niet beperkt tot één gebied, want in Schotland dook de dans op als brawl, in Italië als brando en in Spanje als bran. De bransle staat op het repertoire van zowel musici, die in - laat ik maar zeggen - de klassieke hoek thuishoren, als musici die zich bekwamen in wat het folkloristisch repertoire genoemd wordt. Een strikte scheiding kan  gelukkig niet gemaakt worden, al zullen musici uit de folkloristische hoek gauwer een bij de muziek behorend costuum aantrekken, maar daar wordt de muziek niet beter noch slechter van. Ik heb een aantal bransles bijelkaar gesprokkeld, eerst deze uit Bretagne, vervolgens eentje uit het centraal in Frankrijk  gelegen departement Indre en daarna een bekende bransle, de Bransle des Chevaux, die via Engeland ook in Schotland belandde. Het is de vraag of Michael Praetorius (1571-1621) de Bransle de Royne gecomponeerd heeft of hem gehoord en genoteerd heeft, maar eigenlijk doet dat er ook niet toe, dankzij hem is de melodie bewaard gebleven, Pieter van de Phaliezen (1510-1573), beter  bekend onder zijn Franse naam Pierre de Phalèze, was een Zuidnederlandse muziekuitgever en van hem kennen we deze Bransle Gay. Dit is de Bransle de Village van een anonieme zeventiende eeuwse componist uitgevoerd door een groter Frans ensemble. Bijna tot slot, want hij mag natuurlijk niet ontbreken, Jordi Savall (foto) met drie bransles uit Bourgogne. Poulenc componeerde in 1935 zijn Suite de Française, daarin twee bransles, eentje "de Champagne" en deze de "de Bourgogne".