25.11.11

Boekje 2

Laat ik proberen twee van de dertien genoemde antisemieten in de rijksdag iets dichterbij te bekijken.
Hermann Ahlwardt, geboren in 1846 werd, na verschillende leraarsposten, directeur van een school in Berlijn, waar hij in financiële problemen raakte en door joodse vrienden uit de brand werd geholpen, dat verhinderde hem niet om een paar jaar later een aantal schotschriften te publiceren: "Der Verzweiflungskampf der Arischen Völker" (1890), "Eid eines Juden" (1891) en "Jüdische Taktik" (1892). Pas na publicatie van het verschijnen van een tweetal pamfletten gericht tegen de firma Ludwig Loewe, die zogenaamd op instignatie van de "Alliance Israélite Universelle" ondeugdelijke geweren aan het Duitse leger zou hebben geleverd, ontstond een rel. Ofschoon zowel rijkskanselier von Caprivi en de leiders van alle fracties in de rijksdag de schrifturen van Ahlwardt veroordeelden steeg zijn populariteit. Hij kreeg na een aanklacht van Ludwig Loewe vijf maanden cel. In 1895 bezocht hij de Verenigde Staten waar hij tijdens een jaarlang verblijf antisemitische propaganda maakte. Terug in Duitsland opende hij om schuldeisers te ontlopen onder de naam van zijn schoonzoon een sigarenzaak.
Max Liebermann von Sonnenberg, officier in het keizerlijk leger, organiseerde in 1880 een beweging met als doel alle Joden uit openbare functies te ontslaan, de petitie* kreeg uiteindelijk 250000 ondertekenaars. Samen met de zwager van Nietzsche, Bernhard Förster richtte hij in 1881 de "Deutscher Volksverein" op met als voornaamste drijfveer anti-joodse propaganda, nadat Förster naar Paraguay vertrokken was om daar de kolonie "Nueva Germania" op te zetten, stichtte Liebermann von Sonnenberg in 1889 een eigen politieke partij de "Deutsch Soziale Partei" die in 1894 fuseerde met Otto Boeckels "Deutsche Reformpartei" tot de "Deutschsoziale Reformpartei". In 1892 ging Liebermann von Sonnenberg op tournee met een lezing waarin hij ondermeer de Talmoed aanviel. Tijdens een van die lezingen vroeg rabbijn Benno Jacob hem de teksten waartegen Liebermann von Sonnenberg fulmineerde aan te wijzen, Liebermann von Sonneberg, die geen Hebreews las, kon dat niet. Nadat de rabbijn Jacob Liebermann von Sonnenberg bij een aantal volgende lezingen opnieuw gevraagd had hem de gewraakte teksten te tonen, werd de tournee afgebroken. Na zijn verkiezing in de rijksdag trachtte hij tijdens elke zitting een wetsvoorstel te doen waarin elke Joodse immigratie naar Duitsland zou worden verboden.

*Voornaamste doelen van de petitie:
1.
Einschränkung der Einwanderung von Ostjuden aus Österreich-Ungarn und Russland. 2. Ausschluss der Juden von allen obrichkeitlichen Stellungen, inbesondere vom Richteramt. 3. Verbot der Anstellung jüdischer Lehrer an Volksschulen und enge Begrenzung ihrer Anstelung an allen übrigen Schulen. 4. Wiederaufname der amtlichen Statistik über die jüdische Bevölkerung.