Deze
somber ogende, want matzwart geschilderde auto, heeft qua
vorm m.i. een hoog Jules Vernegehalte. Hij dateert uit 1902 en werd
gebouwd door William C. Baker, die de nodige faam genoot als bouwer van
electrische auto's in Cleveland (Ohio). Snelheid was
een belangrijk verkoopargument in de eerste jaren van de automobiel en
de jacht op het wereldsnelheidsrecord sprak helemaal tot de verbeelding.
Op 13 april haalde Leon Serpollet in een door hem gebouwde stoomauto in
Nice een snelheid van 120 km/u. Baker wilde dat record verbeteren met
een electrische auto, dat lijkt vandaag de dag merkwaardig nu eindelijk
de door verbrandingsmotoren aangedreven auto's door electra of
gedeeltelijk door electra voortbewogen auto's worden vervangen, maar
voor 1900 werd de strijd om het wereldsnelheidrecord juist geleverd met
electrische auto's gebouwd door Jeantaud en Jenatzy. De
electromotor van bovenstaande auto uit 1902 was achterin geinstalleerd
en dreef met kettingen de achteras aan, de motor werd gevoed door
veertig accu's die rond de chauffeur, Baker zelf, en zijn achter hem
gezeten assistent waren geplaatst. Baker was ervan overtuigd dat zijn
"Torpedo" gemakkelijk meer dan 200km/u zou kunnen halen. De auto was,
als allereerste, voorzien van veiligheidsgordels en dat was maar goed
ook, want tijdens de recordpoging raakte de auto het spoor bijster
raakte en belandde in het publiek. Twee toeschouwers vonden de dood,
Baker en zijn assistent werden gearresteerd, maar op een borgtocht van
$15 vrijgelaten. De snelheid kort voor het ongeluk moet boven de 165
km/u gelegen hebben, maar werd niet als een wereldsnelheidsrecord
geclaimd. Pas eind 1904 werd deze snelheid door een auto met
benzinemotor gehaald.