Herinneren

Kloppen herinneringen wel?  Zo herinner me dat ik vlak na de bevrijding van Drachten op  14 april 1945, ik was toen acht jaar oud, samen met  Marcel het zoontje van  de bekende piloot Gerben Sonderman, op zijn beurt de zoon van de directeur van de Drachtster gasfabriek naar de drafbaan in Drachten ben gegaan om het blauwe vliegtuigje van Marcels  vader te bewonderen. Maar dat klopt niet, Gerbens in 1942 zoon heette Wouter  en was dus veel te jong om met mij naar de drafbaan te lopen. Was Marcel misschien een neefje, ik zal het waarschijnlijk nooit weten. Ik herinner me heel weinig namen van kinderen in Drachten, waar ik  van  medio 1941 tot eind 1945 woonde. Er was Jolle Jager, zoontje van de loodgieter op het Noordeinde, die me vertelde  dat  Sinterklaas niet bestond. Freek Vos,  hij woonde aan de buitenkant van Beter Wonen  en zijn vader was lid van  de CPN. Van de  klasgenootjes herinner ik me een  gehandicapt meisje, Richtje, dat met haar  zusje uit Ureterp kwam. Het hoofd van de school heette Westra, de onderwijzeres van de eerste klas heette Schippers, die mij het leven buitengewoon zuur maakte, zodat ik een  zucht van verlichting slaakte toen ik naar meester Huizing verhuisde en bij hem de klassen twee en drie kon doorbrengen, in de vierde klas belandde ik bij meester Horsten of Van de Horst, dat was opnieuw geen succes, maar gelukkig verhuisden we na drie maanden naar Leeuwarden.