Zo'n uitspraak van "I'm a royal child" had ik nog nooit gehoord: aimuhroatsjuh, maar zo klonk het echt op de plaat van de reverend Kelsey, die ik in de jaren vijftig aanschafte. Een uiterst korte preek, want het moest allemaal op een 78-toeren-plaat en vervolgens barstte een klappende congregatie los, begeleid door trombone en piano in aanstekelijk gezang. Dat was andere koek dan wat ik uit de vaderlandse kerken kende. De opnamen van de in Georgia geboren, maar sinds 1923 in Washington D.C. wonende Samuel Kelsey (met zijn Temple Church Of God In Christ) zijn tussen 1947 en 1951 gemaakt. Vanaf 1936 trad Kelsey op voor de radio, een paar blanke heren hoorden hem kort na de oorlog en stelden hem voor een aantal plaatopnamen te maken, waarvoor hij overigens nooit enig geld ontving. Filmopnamen van kerkdiensten zijn schaars en alhoewel een Franse CD met "I'm So Happy" december 1947 als opnamedatum geeft, heb ik de stellige indruk dat dit filmpje van Elder Lightfoot Solomon Michaux (foto) van voor de oorlog dateert. Ook hij maakte hij net als Kelsey naam door radio-optredens, maar daarnaast werd hij bekend door zijn armen- en daklozenzorg. Hij liet in Washington D.C. een appartementencomplex bouwen met 594 flats.
