Christenhond behoort tot het moslimrepertoire als "When the saints go marchin' in" tot het Dixielandrepetoire. Christenhond! Niet christenezel, christenzwijn of christenkever, nee christenhond. De heer Ozenfant moet dus volgens mohammedanen tot een buitengewoon afschuwwekkende diersoort behoren om andersgelovigen er mee te kunnen beledigen. Ik ben eens gaan zoeken naar wat mohammedanen t.o.v. de hond zo opgewonden maakt. Een schriftgeleerde, en u weet hoe meer schriftgeleerden er nodig zijn om een religie te verklaren hoe minder ruimte er voor geloven overblijft, ene Aboe Hurayah heeft gezegd - klaarblijkelijk staat er altijd een onderling met een bloknootje gereed - "Wanneer een hond uw vat likt, laat hem dan de inhoud wegwerpen en dan het vat zeven keer wassen". U leest het goed vat en niet gat. Nou likt de heer Ozenfant geen vaten, hij likt zelfs mijn bordje niet, want hij heeft zijn eigen voerbak en daar is hij buitengewoon precies op, zodra zijn brokjes, bij wijze van spreken als manna uit de hemel er in zijn neergedaald, moet ik het niet wagen in de buurt te komen. Ik begrijp Aboe Hurayah dus niet, maar misschien heeft zijn notulist niet opgelet, want wat staat er nu precies: wanneer een hond uw vat likt (vat? de heer Ozenfant likt geen vaten), laat hem (wie is hem, de heer Ozenfant?) dan de inhoud (welke inhoud? zuurkool, raapolie, roomboter?) wegwerpen (waar?) en dan het vat zeven (mag het ook zes keer zijn?) wassen (met water, aceton, aardbeiensap?). Intussen begrijp ik, dat ik iedere keer als ik Aboe Hurayahs naam gebruik, die moet laten volgen met "moge allah tevreden met hem zijn". De heer Ozenfant en ik zijn echter buitengewoon ontevreden.
