Washington Phillips' Dolceola was slechts een van de instrumenten, die honderd jaar geleden uit de zither werd ontwikkeld. Allemaal om het bespelen van dat instrument gemakkelijker, simpeler te maken. De laatste keer dat de wereld in de ban van de zither raakte ligt inmiddels al weer meer dan zestig jaar achter ons. Dat kwam door dit melodietje, gespeeld door Anton Karas. Toch is de zither met name in Oostenrijk en Duitsland nog populair. Heel direct aan de zither ontleend is de akkordzither, al is het instrument onder de naam autoharp bekender geworden. Net als andere zitherderivaten is het instrument met name in de Verenigde Staten populair geworden. Dit is Mother Maybelle Carter met de "Black Mountain Rag". Alhoewel er lang gedacht werd dat het intsrument waarop Washington Phillips zich begeleidde een eigen constructie was, wordt nu algemeen aangenomen dat het om een dolceola, een zither met een toetsenbord, gaat. Ray Skjelbred speelt hier een potpourri van Washington Phillipsstukken. De Marxophone schijnt een instrument te zijn geweest, dat een eeuw geleden door dezelfde firma als de autoharp in de handel werd gebracht: Oscar Schmidt, met vijf fabrieken in Europa en een in de Verenigde Staten. Tenslotte de tremoloa, die het geluid produceert van een ietwat ontstemde hawaiigitaar.
