De roodgekoonde dames moesten het antwoord schuldig blijven, want op dat moment gleed Neander uit zijn stoel en kwam met een harde klap op zijn stuitje onder de tafel terecht. Zowel Stimulina als Fuchsia klemden zijn linkervoet en rechtervoet stevig tussen de respectievelijke dijen. Blind, dacht Potifar, blind werd je als je op je stuitje viel, tenminste die waarschuwing herinnerde hij zich van zijn moeder. Neander riep "Kut en nog eens kut". Zelden waren die woorden meer op hun plaats. Moeizaam wist Neander de rechtervoet tussen de dijen van Fuchsia los te wrikken, maar Stimulina wist van geen wijken: haar persoonlijk gerief ging boven alles. Zij produceerde knorrende geluidjes van genot. Ook die geluidjes pasten geheel in het kader van de bestrijding van de islam. De Grote Boentoet wist precies wie hij tot leden van zijn fractie had gekozen.