Het middagje uit was slecht begonnen. Stimulina Kwuddernuik had hem, zelfs voor ze de bus in gingen, al "Verrajer" toegebeten en er aan toegevoegd dat de Grote Boentoet het gebruik van haar schoensmeer minder erg vond dan zijn verklikken. Het was ook nooit goed. Hij had de Grote Boentoet er op willen aanspreken, maar die zei de vijf keer dat hij probeerde iets te zeggen: "Nu even niet Poti." En kans om met Jopie Schoonbroertje in contact te komen kreeg hij ook niet want partijideoloog Pinus Stabberzdrond was niet van diens zij te slaan. Godverdomme, juist nu hij op zo'n belangrijke missie ging, naar Amma.... Ammadine...., nou ja het deed er ook niet toe, werd hij straal genegeerd. Bovendien bleken er veel te weinig sleetjes, zodat er nauwelijks te rodelen viel. Met natte voeten klom hij tegen half vijf in de bus en vond een eenzame plaats achterin. Om zichzelf te troosten betastte hij zijn piemel, het was toch donker en niemand zag het, maar dat liep letterlijk en figuurlijk uit de hand.