Het eerste gerecht werd daarna uitgeserveerd: gecarameliseerde zwijnshersens op een bedje van zeewier en vleestomatenmoes. Zwijnshersens, omdat de Grote Boentoet duidelijk wilde maken, dat wat hem betreft de bestrijding van de islam ook door het nuttigen van voedsel kon worden uitgedragen.
Potifar stak zijn vork in de glibberige, bruine massa en proefde heel voorzichtig. Hij keek opzij. Stimulina en Fuchsia gaven zachte kreungeluidjes. Hij vroeg zich af of dat kwam door de smaak van het voorgerecht. Potifars servet gleed van zijn schoot. Hij boog om het op te rapen en ontdekte onder tafel dat Neander zijn schoenen had uitgeschopt en nu met zijn linkervoet het kruis van Stimulina betastte en met zijn rechtervoet dat van Fuchsia. Toen Potifar weer rechtop zat, zag hij dat Neander achterover in zijn stoel hing en dat zijn hoofd nauwelijks boven tafel uitkwam. Stimulina en Fuchsia hijgden nu.
Potifar vroeg: "Smaakt het een beetje dames?"
