In deze opname wordt de band van Duke Ellington aangevuld met
drie leden van de Washboard Serenaders: Harold Randolph, kazoo en scat;
Teddy Bunn, gitaar en Bruce Johnson, washboard. Het totale gezelschap
noemt zich Six Jolly Jesters, maar in werkelijkheid stonden ze op 29
october 1929 met zijn elven in de studio om "Goin' Nuts" op te nemen.
Het orkest van Ellington gebruikte op de grammofoonplaat vaker een
andere naam, dit zijn bijvoorbeeld The Harlem Footwarmers met "Ring dem Bells",
trompettist Cootie Williams scat, de ander solisten zijn onder meer:
Harry Carney, baritonsax; Barney Bigard, clarinet; Duke Ellington,
piano en Freddie Jenkins, trompet.
Ik zou de Washboard Serenaders (foto) te kort doen om ze niet even op
hun eigen merites te laten beoordelen, dit keer als uitgebreider
gezelschap, met Clarence Profit aan de piano in "Black Eyes" (" Otchi Tschornia") en "St. Louis Blues".
