10.4.10

Dirigent

Terwijl de combinatie klassieke muziek en grap mijns inziens nogal voor de hand ligt, wordt hij slechts zelden toegepast en dan soms ook nog op een manier waar ik koud noch warm van word: een dirigent die ruiterbewegingingen maakt op de Wilhelm Tell Ouverture, als ware hij de Lone Ranger, is niet leuk, maar dom. Maar een dirigent die een repetitie doorneemt met een denkbeeldig orkest, zoals hier gebeurt, gooit bij mij hoge ogen.