Merkwaardige woorden: kweekschool en
kwekeling, alsof ze iets met planten of vissen te maken hebben, terwijl
ik in 1953 aan een onderwijzersopleiding begon. Ieder jaar eind
november werd de rijkskweekschool aan de Haagse Koningin Emmakade door
hoofden van lagere scholen uit dezelfde stad gebeld, met de vraag of
aankomende onderwijzers misschien Sinterklaas en Zwarte Piet wilden
komen spelen, klaarblijkelijk in de veronderstelling dat ze dan een
pedagogisch verantwoord optreden tegemoet konden zien. Ik ben een aantal
jaren Sinterklaas geweest. Sommige scholen hadden een eigen
sintcostuum, andere huurden er een, maar ze waren voor mijn
een-meter-zesennegentig steevast te kort, vaak hing de witte onderrok
niet op, maar onder mijn heupen. Dat was verdraaid lastig lopen.
Verkleden gebeurde soms bij een lid van de oudercommissie, vervolgens
werden Piet en ik dan naar de school gereden, dat was in een Volkswagen
"Kever" geen pretje, zeker als je voor tientallen wuivende en zingende kinderen
waardig diende uit te stappen. Maar het kon ook heel anders, zo hebben
Alex (een aantal jaren mijn vaste Piet) en ik in de buurt van het
Gemeentemuseum ooit in de barre kou in een open caleche gezeten.
Bibberend, maar wel majesteitelijk voornaam. Behalve rokken waren
snorren een crime, ik herinner me eentje, die met een tweetal
ijzerdraadjes in de neus vastgehouden werd, dat was tien minuten vol te
houden, maar geen moment langer. Voor de kleine gelovigen volharden we
ernstig in onze rol, maar voor de hogere klassen wilden we die nog
wel eens omdraaien en gaf ik Alex mijn staf en kreeg ik zijn zak, klom
ik in de gymzaal in een wandrek en sprak Alex een vermanend woord. Dat
liep op zeker moment niet goed af toen een geschrokken zesde klasser
Alex met een potlood in zijn oog prikte en we tien minuten later, nog
steeds geschminkt, onderweg waren naar een zijstraat van de Laan van
Meerdervoort, waar de kliniek voor ooglijders gevestigd was. Een volgend
optreden zat er dat jaar voor Alex niet meer in, gelukkig had ik een
vriendinnetje dat bereid was in te vallen.
