Delft

Gister naar naar druilend Delft. Ik kijk vol verbazing naar het stationsplein: dat zo'n schitterende stad op zo'n schamele wijze zijn bezoekers meent te moeten verwelkomen. Uiteindelijk vlucht ik, redelijk doorweekt, de Oude Kerk in en val. niet als een mevrouw voor me over een grafsteen, maar met mijn neus in de boter: er wordt door de Messa di Voce gerepeteerd voor de Maria Vespers van Monteverdi. Hoge galmende mannenstemmen, een portatief en twee theorbes, de wonderbaarlijke veelsnarige basluit met de lengte van een musket (voor een vergroting click op de foto).