Na 1948 werd wat koninginnedag betreft alles anders. De verandering van datum bleek op de duur ook de doodsteek voor de Eerste Mei, want twee vrije dagen achterelkaar kon Nederland zich niet permiteren. Toen de huidige majesteit besloot in plaats van haar eigen, haar moeders verjaardag te blijven vieren, was het volledig gedaan met het vaderlandse socialistische vrijetijds- en/of demonstratiegevoel. Koninginnedag werd Nationale Sjacherdag en Nederland mocht zich daarna het enige land ter wereld noemen waar een volk niet in staat geacht mag worden op een nationale feestdag feest te vieren. Dat was vlak na oorlog anders, ik herinner me praalwagens, marcherende muziekcorpsen en een kinderfeest in de Bijenhofststraat, waarbij ik, na met de mond een balletje uit een emmer water te hebben moeten vissen, met diezelfde mond een balletje uit een bak met meel te hebben moeten happen, met ernstige ademhalingsproblemen ben afgevoerd. Een en ander kwam de organisatoren op luide protesten van mijn moeder te staan.Het spel werd dan ook geheel volgens haar wensen aangepast: eerst bak met meel, daarna een bak met water. Maar ik viel wel buiten de prijzen.
