Ondanks de modernisering die de PCC-car in de Verenigde Staten te weeg bracht, werd kort na de Tweede Wereldoorlog een groot aantal tramnetten opgedoekt, zo verkocht Cleveland in 1952 al zijn PCC-cars aan het Canadese Toronto. In Europa begon toen juist de zegetocht, al zijn niet alle trams als PCC-cars te herkennen, de rijeigenschappen van het oorspronkelijke ontwerp werden gehandhaafd. Ik heb het idee, dat er soms alleen naar de PCC-car is gekeken, zonder dat er patenten zijn overgenomen. In 1953 kwam bijvoorbeeld in Kiel een vijftal trams (serie 230 - 234) in dienst met voetbediening en vouwdeuren voor en achter, maar slechts met twee assen, waardoor het aantal passagiers, dat kon worden meegenomen, gering bleef.
