Een goede vriend was onlangs in de Lot en maakte bovenstaande foto’s van een Salmson, duidelijk opgetuigd als trouwauto. Als bijzonderheid wist de vriend me te vertellen. dat de eigenaar met zijn pochette, de vettige vingerafdrukken van een passant wegpoetste. Ik ken dergelijke passanten: even aan het spatbord trekken en er vervolgens op roffelen. Irritante types. De Salmson dateert uit 1949 en week nauwelijks af van de vooroorlogse S4, hieronder als cabriolet.
De fabriek leverde in 1949 835 auto’s af. In 1950 verscheen de opvolger de "Randonnée", maar de carrosserie was eigenlijk veel te zwaar voor de auto en de wagen werd niet het verkoopsucces waar de fabriek op gehoopt had.
Op de Parijse salon van 1953 stond deze zwanenzang van Salmson de 2300S. In 1957 was het voorgoed gedaan. Een tragisch eind voor een fabriek, die in de jaren twintig veel succes had gehad met de bouw van lichte sportauto’s, zogenaamde voiturettes. Ze waren herkenbaar door het Sint Andreaskruis in de grille, één ervan werd wereldberoemd door de film van Jacques Tati “Les vacances de Monsieur Hulot”. De fabriek bouwde die voiturettes oorspronkelijk in licentie van het Britse merk GN. Tijdens de Eerste Wereldoorlog fabriceerde Salmson , behalve eigen vliegtuigen, vliegtuigmotoren o.a. voor Bréguet en Voisin.
