Vrijdag en zaterdag had ik een uitvanhuizertje in de vorm van een oerbeppezegger over de vloer. Het kind is ver afgedarmd van het pad van de Meindertsma's, maar dat komt doordat een beppezegger met een fijneneen getrouwd is. En dus moest oerbeppe stil wezen voor en na het eten. Ik mag daar niet over, bij het eendbesluit is het mijn huis en ik heb niks met de heer. Het werd nog slimmer toen ik een theepannetje knoffelen liet, dat aan gruis en elementen op de vloer viel en efkes godverdomme zei. "Foei, beppe, dat mag beppe niet zeggen", zei het kind, "als er een vloek valt dan breekt er iets". "Nou", heb ik gezegd, "ik dacht het niet, beppes theepannetje viel eerst in grom en daarna heeft beppe pas gevloekt." Ik heb geen verlaat van zulk christelijk wijsdom. Harrekrastus, nog aan toe.
Vrouw Ymkje Sinnema - Meindertsma, Rotsterhaule.
