De bus brengt me naar Cairo. Bij het Suezkanaal - veel smaller, dan ik ooit dacht - is het een geweldige chaos. Ongeduldige chauffeurs halen de rij wachtenden voor de pont in en hinderen met hun voertuigen het verkeer dat van de pont af wil. Eenzelfde soort chaos zie ik een paar dagen later, wanneer in Cairo een plein word geasfalteerd, niemand wacht, men rijdt het verse asfalt op en trekt sporen. Vanaf de hoogste etage van het hotel maak ik een foto van de stad. In de verte zie ik de piramides van Gizeh. Op weg daar naar toe ontdek ik dat mensen op een begraafplaats wonen. Het is niet uitzonderlijk, hoor ik.
