De televisieserie uit de jaren zeventig met Dennis Weaver, als de in New York "verdwaalde" marshall
Sam McCloud uit Taos, New Mexico, is in ons land nog altijd populair want de dvd's van de serie McCloud zijn de bij Blokker best verkochte, ze staan op nummer één. Ik heb Dennis Weaver (1924 - 2006) een aantal keren gesproken, zowel hier als in de Verenigde Staten. Het was een bijzonder aardige, bij de wereld betrokken man, met grote zorgen voor het millieu. De laatste keer was bij hem thuis in Calabasas, even ten noorden van Los Angeles. Ik was op dat moment samen met Augie Meyers, organist van het Sir Douglas Quintet, onderweg van San Antonio naar San Francisco met een aanhangertje achter de auto, waarop Augies Vox-orgeltje en de nodige technische apparatuur voor plaatopnamen in laatstgenoemde stad. Ik zag op een wegwijzer Calabasas en zei "Let's visit Dennis Weaver!" Augie had meteen zijn twijfels: "You can't do that". "Oh, yes we can, he told me that whenever I was near his home, I should come and see him." Dus draaiden we van de grote weg en reden naar de top van een heuvel. Dennis' vrouw Gerry (die ik eerder in Amsterdam had ontmoet) deed open, keek wat verbaasd en riep: "Dennis, here is somebody from Amsterdam to see you". Even later zaten we op het terras en haalden herinneringen op. Helemaal zeker ben ik nu niet meer waar ik hem het eerst ontmoette: was het in Hollywood of in Amsterdam? Vermoedelijk was het Amsterdam, dat hij bezocht om Steven Spielbergs "Duel" te promoten. De tweede keer dat hij naar Nederland kwam was voor "Eén van de acht". Ik kreeg een dag voor de uitzending een telefoontje van Mies Bouwman of ik Dennis en zijn vrouw wilde begeleiden. De uitzending vond vanuit de Jaarbeurs in Utrecht plaats en het eerste dat Dennis me vroeg was of ik de programmastaf maar even duidelijk wilde maken, dat hij niet van plan was op een wildvreemd paard vanachter uit de zaal de trappen af naar het podium te komen. Dat was een moeilijke opgave. Maar ik begreep Dennis' bezwaar en bracht dat klaarblijkelijk goed over, want het programmaonderdeel werd geschrapt. Na afloop nodigde Dennis me uit samen met zijn vrouw ergens in Amsterdam te gaan eten, vis, geen vlees. Dat hebben we gedaan, tijdens de maaltijd vroeg hij me of ik hem en Gerry "the red light district" wilde laten zien. Daar moest ik even over nadenken, want Dennis was zoals gewoonlijk als McCloud gekleed en oploopjes op de Wallen leken me niet je dat. Maar alles verliep zonder ordeverstoring, al was het geroep "McCloud" niet van de lucht. Toen de Varagidsredactie van mijn escapades hoorde, werd ik samen met fotograaf Ernst Niewenhuis naar Parijs gestuurd om Dennis daar alsnog te interviewen. Gelukkig had hij me verteld waar hij logeerde. De beide keren dat we ons aan de hotelbalie meldden was hij er echter niet, zodat we uiteindelijk, op zoek naar hem, besloten een aantal bezienswaardigheden in Parijs langs te rijden. Dat lijkt achteraf een wanhopig idee, maar we hadden succes, we vonden hem en Gerry in het Louvre.
Sam McCloud uit Taos, New Mexico, is in ons land nog altijd populair want de dvd's van de serie McCloud zijn de bij Blokker best verkochte, ze staan op nummer één. Ik heb Dennis Weaver (1924 - 2006) een aantal keren gesproken, zowel hier als in de Verenigde Staten. Het was een bijzonder aardige, bij de wereld betrokken man, met grote zorgen voor het millieu. De laatste keer was bij hem thuis in Calabasas, even ten noorden van Los Angeles. Ik was op dat moment samen met Augie Meyers, organist van het Sir Douglas Quintet, onderweg van San Antonio naar San Francisco met een aanhangertje achter de auto, waarop Augies Vox-orgeltje en de nodige technische apparatuur voor plaatopnamen in laatstgenoemde stad. Ik zag op een wegwijzer Calabasas en zei "Let's visit Dennis Weaver!" Augie had meteen zijn twijfels: "You can't do that". "Oh, yes we can, he told me that whenever I was near his home, I should come and see him." Dus draaiden we van de grote weg en reden naar de top van een heuvel. Dennis' vrouw Gerry (die ik eerder in Amsterdam had ontmoet) deed open, keek wat verbaasd en riep: "Dennis, here is somebody from Amsterdam to see you". Even later zaten we op het terras en haalden herinneringen op. Helemaal zeker ben ik nu niet meer waar ik hem het eerst ontmoette: was het in Hollywood of in Amsterdam? Vermoedelijk was het Amsterdam, dat hij bezocht om Steven Spielbergs "Duel" te promoten. De tweede keer dat hij naar Nederland kwam was voor "Eén van de acht". Ik kreeg een dag voor de uitzending een telefoontje van Mies Bouwman of ik Dennis en zijn vrouw wilde begeleiden. De uitzending vond vanuit de Jaarbeurs in Utrecht plaats en het eerste dat Dennis me vroeg was of ik de programmastaf maar even duidelijk wilde maken, dat hij niet van plan was op een wildvreemd paard vanachter uit de zaal de trappen af naar het podium te komen. Dat was een moeilijke opgave. Maar ik begreep Dennis' bezwaar en bracht dat klaarblijkelijk goed over, want het programmaonderdeel werd geschrapt. Na afloop nodigde Dennis me uit samen met zijn vrouw ergens in Amsterdam te gaan eten, vis, geen vlees. Dat hebben we gedaan, tijdens de maaltijd vroeg hij me of ik hem en Gerry "the red light district" wilde laten zien. Daar moest ik even over nadenken, want Dennis was zoals gewoonlijk als McCloud gekleed en oploopjes op de Wallen leken me niet je dat. Maar alles verliep zonder ordeverstoring, al was het geroep "McCloud" niet van de lucht. Toen de Varagidsredactie van mijn escapades hoorde, werd ik samen met fotograaf Ernst Niewenhuis naar Parijs gestuurd om Dennis daar alsnog te interviewen. Gelukkig had hij me verteld waar hij logeerde. De beide keren dat we ons aan de hotelbalie meldden was hij er echter niet, zodat we uiteindelijk, op zoek naar hem, besloten een aantal bezienswaardigheden in Parijs langs te rijden. Dat lijkt achteraf een wanhopig idee, maar we hadden succes, we vonden hem en Gerry in het Louvre. 
Dennis en ik op een bank in Parijs
Dennis was actief betrokken bij dierenbescherming, leidde een campagne tegen de overmatige Amerikaanse afhankelijkheid van olie en leefde tenslotte in Ridgway, Colorado, waar hij architect Michael Reynolds zijn ecovriendelijke huis "Earth Ship" had laten ontwerpen met gebruik van gerecycled materiaal. 