Vriend Reinier stuurde me altijd vrolijke kaarten - niet dat de kaarten op zich vrolijk waren, maar zijn commentaren achterop waren vaak een uitdaging. Hij overleed, veel te jong, twaalf jaar geleden en nog steeds mis ik onze zwabberende gesprekken over modelauto's, politiek, treintjes en literatuur. Hij was een jaloersmakende modelbouwer en wie iets daarvan wil zien, moet hier maar eens kijken. Hieronder staat een kaart van Reinier, met op de achterkant het volgende commentaar:
"Voor de stille uren:
a. wat zijn dit voor automobielen?
b. heb ik deze modellen ja/nee in mijn verzameling? "
En natuurlijk ging ik niet in de stille uren, maar ogenblikkelijk kijken welke auto's geparkeerd stonden in O'Connell Street in Dublin om vervolgens in mijn vitrines te kijken of ik er modelletjes van had.
