Stel dat wij, omdat we problemen hebben met de uitspraak van de Engelse th, "Ze New York Times" zouden schrijven, iedereen zou ons voor gek verklaren. Engelstaligen hebben het wat minder moeilijk met verbasteringen: ze schrijven Khartoum, Kharkov en Khomeini terwijl ze die namen rustig als Kartoum, Karkov en Komeini uitspreken. Er is een groep Nederlanders, die in gestrekte draf tot imitatie overgaat, terwijl de keelschrapende ch in onze taal aanwezig is en we dus Chartoem, Charkov en Chomeini moeten zeggen. Soms lossen Engelstaligen het probleem met de ch nog eenvoudiger op en schrijven ze het Joodse feest chanoeka als hannukkah en spreken het zo uit. Ook Fransen hebben er een handje van de keelschraper te verduisteren, ze schrijven Pinhas Cohen, terwijl de Marokkaanse zanger natuurlijk Pinchas heet. Mijn excuses trouwens voor de irritante advertenties die YouTube meent te moeten toevoegen.
P.S. Ik ben nieuwsgierig hoe Engelstaligen de plaatsnaam Grootegast uitspreken. Kroetiekast?
