Nog verder naar het noorden, in Noorwegen vinden we een broertje van de hommel, de langeleik, hier
gespeeld door Anders Erik Roine tijdens een mondharpfestival in
Fagernes, een plaats waar ik lang geleden was om de training van de
Nederlandse schaatsploeg (nog met Ard en Keessie en Jan Bols), onder
aanvoering van Wim de Graaff, bij te wonen. Ik was naar Oslo gevlogen,
zwierf, het was bitterkoud en alles was op Tweede Kerstdag gesloten,
zo'n vier uur voor mijn trein naar Fagernes vertrok door de besneeuwde
straten van de Noorse hoofdstad. Wim de Graaff haalde me in Fagernes van
de trein en pikte mij uit de
passagiers voordat ik hem zag. Hoe wist hij dat ik die Nederlandse
journalist was? "Simpel", zei hij, "je bent de enige die geen muts op
heeft."
