Het gebeurt nog steeds dat Fransen een autorails een Micheline noemen, maar elke autorails is geen Micheline, elke Micheline wel een autorails: een Micheline staat op rubberbanden en werd gefabriceerd door de bekende bandenfirma. Oorspronkelijk ging men uit van een Renault 40CV, waarvan het voorste deel gehandhaafd bleef en het chassis werd verlengd zodat een derde as kon worden toegevoegd, het aldus ontstane geheel had, tot en met de Lockheedremmen, meer ontleend aan de auto- dan aan de spoorwegindustrie. Al gauw volgden meer prototypes, een met een Hispano-Suizamotor, een ander met een Panhard-Levassormotor, waarbij soms de grille van de automobiel gehandhaafd bleef.
Prototype 5
Het prototype 5 had een zescylinder Hispanomotor en de carrosserie was deels ontleend aan de romp van het Wibaultpassagiersvliegtuig 280T, er was plaats voor 10 reizigers. Er worden uitgebreide proeven mee ondernomen, op 10 september 1931 ging bijvoorbeeld een gezelschap, onder wie André Citroën en zijn echtgenote, aan boord voor een rit van Parijs Saint-Lazare naar Deauville, een afstand van bijna 220 kilometer, waarbij als hoogste gemeten snelheid 107 km/u. wordt geklokt. De zaken werden in 1932 met volgende prototypes, nummer 9 en 11, serieus aangepakt: zowel in Engeland, Italië, België, Nederland, Polen, Tsjechoslowakije, Hongarije, Oostenrijk, Zweden en Noorwegen werden proefritten gehouden. Met de verkoop van de Michelines wilde het echter niet zo best vlotten, zelfs de grote Franse maatschappijen keken de kat uit de boom, alhoewel de Chemin de fer de l'Est op 21 maart 1932 met twee Types 11 een dienst begint tussen Charleville en Givet, op 22 mei van dat jaar volgt de État (eveneens met twee Types 11), op 1 augustus de PO (ook twee Types 11) en in december volgt de Chemin de fer du Nord met de aanschaf van vier Types 11 die na vijf jaar, met een gemiddeld afgelegde afstand van zo'n 400.000 kilometers, werden afgeschreven. De motor van het Type 11 werd geleverd door Panhard-Levassor. Uiteindelijk zou Michelin meer types bouwen voor respectievelijk 36, 56 en 96 passagiers en zouden ze behalve in Frankrijk ook in o.a. Madagascar, Mozambique en Sénegal rijden.
Type 11 van de Est
