Tien dagen geleden zag ik een boekenprogramma waarin Seth Lerer werd geinterviewd over zijn boek "Inventing English, a portable history of the language". Meteen aangeschaft en inmiddels gelezen. Fascinerend, ook omdat ik zo verdraaid weinig van de historie van de Engelse taal weet en hoe het Engels en het Nederlands op elkaar leken. Op 29 october 1465 schreef Agnes Paxton een brief aan haar zoon en let op vorm en inhoud van het begin van haar brief : "Sonne, ik grete yow wele and lete yow wete that, for as myche as youre brother Clement leteth me wete..." Vooral dat wete is verbazingwekkend. Niks "know". Dat veel later Nederlandse woorden in de Engelse taal binnenkruipen is een een heel andere zaak, zo heeft de dichter Milton het over "lantskip", landschap, dat dankzij de schilderkunst in diverse spellingen (landscape, landtshap, lantshape, landskip, lantskip) een plaats vindt. Lerer pakt ook "Ye Olde Shoppe" aan, onzin, schrijft hij, om dat Ye als jie uit te spreken, het Engels kende oorspronkelijk een apart teken voor de th dat later werd vervangen door een y met een dakje, maar die lettter werd nog steeds uitgesproken als th.
