Son 9
Mariachimuziek wordt door velen als de
authentieke Mexicaanse muziek beschouwd, maar het is langzamerhand
verworden tot een soort bedenkelijke edelkitsch en de vandaag
geproduceerde klanken hebben weinig meer te maken met wat er in 1908
werd opgenomen door het Cuarteto Coculense (Arhoolie Folklyric CD-7036)
en wat de Mariachi Vargas de Tecalitlán tegenwoordig laten horen wekt
alleen maar afgrijzen. Hier het mariachi-orkest van Gilberto Ortega, een mager vijfje, zou ik zeggen, op de schaal van muzikaliteit ten opzichte van show.Le Mans 11
De
auto's, die ik in de serie Le Mans op dit blog zet, zijn meestal
zelfgebouwde modellen. Ik bestel een bouwdoosje (schaal 1:43,5) in
Frankrijk en ga als dat gearriveerd is op zoek naar informatie over de
betreffende auto, vooral naar foto's. Soms zijn ze die er in overvloed,
maar meestal niet. Ik weet bijvoorbeeld dat de Franse racekleur blauw
is, maar elke fabriek had over dat blauw zo zijn eigen opvatting. Ik
moet dus gokken, want kleurenfoto's zijn er, als de auto niet bewaard
gebleven is, niet. Ik vergelijk een Lorraine-Dietrich die naast een
Chenard & Walcker staat en zie dat de eerste op de zwartwit foto
beduidend donkerder is dan de tweede. Ik ontdek dat alle
Lorraine-Dietrichs die in 1925 aan Le Mans meededen niet exact hetzelfde
waren, er zijn verschillen: de voorruiten zijn ongelijk en de plaats
van de claxons is anders. Ik moet dus kiezen: het wordt nummer 4 , met
kenteken, want zelfs dat zit in bouwdoosje, 798Y80. Na vijl- en
schuurwerk worden de grote onderdelen van de auto in de grondlak
gespoten. Uiteindelijk neemt het bouwen ongeveer een week in beslag,
terwijl de boeken met gegevens onder handbereik blijven. Een
Lorraine-Dietrich met nummer 5 won in 1925 Le Mans, nummer 4 eindigde op
de derde plaats, met Edouard Brisson en iemand die zich 'Stalter'
noemde aan het stuur. De locomotievenfabriek De Dietrich in Niederbronn
(Elzas) kwam na de Duits-Franse oorlog van 1870-'71 in Duitsland te
liggen en dus werd op Franse bodem in Lunéville (Lotharingen) een nieuwe
fabriek geopend. Na 1918 werd Lorraine voor de naam De Dietrich gezet,
omdat men vond dat De Dietrich alleen te Duits klonk.