Sinds anderhalf jaar rook ik weer. Hier een havannasigaar, dat zal Paul Blokhuis weinig plezieren, maar ik raakte in een razend tempo zoveel geneugten kwijt, dat er iets tegenover moest staan. Twee jaar geleden was ik met vrouw en hond in Schiltigheim, zo ongeveer het Voorburg van Straatsburg, waar ik problemen kreeg met lopen. Dat werd erger en na een paar injecties in mijn rug, werd vastgesteld dat ik een stenose - een zenuwbeklemming in mijn rug - had. Inmiddels ben ik daar drie keer aan geopereerd: op 29 september 2020, op 3 februari 2021 en op 10 juni 2021. Loop ik nu weer als een kievit? Nou nee. Ik hobbel achter een rollator en rijd sinds anderhalve week op een opvouwbare scootmobiel. Het is weer eens iets anders dan het rijden in een zescylinder Traction Avant uit 1954, die inmiddels verkocht is naar Tsjechië. Het is erg wennen om tot het invalide deel der natie te behoren en ik vind dat nu zoveel me is afgenomen er tenminste een pleziertje - roken van pijp en sigaar - tegenover mag staan.
