Una is vandaag zeventien jaar. Dat schijnt redelijk oud voor een hond en regelmatig krijg ik opmerkingen van mensen die haar te oud vinden om een comfortabel leven te leiden. Ik vind die opmerkingen vreemd, omdat ik problemen heb me voort te bewegen, besluit ik toch ook niet de pijp aan Maarten te geven. Goed Una kan een aantal zaken niet meer, op de bank springen om uit het raam te kijken is er bijvoorbeeld niet meer bij, maar verder redt zij zich nog aardig. Zij krijgt medicijnen, maar die krijg ik ook en niemand informeert bij mij of het niet tijd wordt om met het leven op te houden.
