Ergens had ik gelezen dat Ry Cooder een kort-na-oorlogse Nash had en toen hij begin jaren zeventig voor de eerste keer naar Nederland kwam bood ik aan om hem van Schiphol af te halen met mijn Nash uit 1937. Hij hield en houdt net als ik van oude auto's. Cooder kwam met zijn vrouw en bekwaam fotografe Susan Titelman en toen ik kort daarop naar Los Angeles ging om een aantal televisesterren te interviewen onder wie Jean Stapleton, Dennis Weaver en Telly Savalas logeerde ik bij de Cooders in Santta Monica en maakte Susan de foto's. Ik heb een tijdlang intensief contact gehouden en gaf iedere keer als Cooder in Nederland was acte-de-présence, dat was niet altijd even gemakkelijk want toen Cooder een keer na een concert weigerde een persbijeenkomst te zijner ere bij te wonen, werd ik door de platenmaatschappij er op uitgestuurd Cooder van gedachten te doen veranderen, een missie waarvan ik tevoren wist dat hij tot mislukken gedoemd was. Er was de tournee met "Chicken Skin Music", niet altijd even
gemakkelijk om een aantal muzikanten bijeen te houden die nooit verder
dan de wijde omgeving van San Antonio zijn geweest, vertelde Cooder me. Hij kwam naar Carré met John Hiatt en ze spraken over Cubaanse muziek en dat het jammer was dat het vijftal Cubaanse elpees van Las Estrelleas de Areito (met Rubén Gonzalés) niet in de Verenigde Staten verkrijgbaar was. "Maar ik heb ze", zei ik en beloofde cassettebandjes op te sturen. Daarna was er de lp en de tournee met de "Buena Vista Social Club" Maar lang niet alle plaatopnames werden gevolgd door een uitgebreide tournee, Cooders plaat "Jazz" werd begeleid door een paar concerten o.a. in New York, in Carnegie Hall, heel toevallig was ik op dat moment in de stad en zag dat optreden. Ik gaf hem ooit een gouden plaat, de foto werd bij die gelegenheid gemaakt.
