Op de Amerikaanse postzegel (gister op dit blog) is John Henry zwart, of hij echt bestaan heeft is de vraag, laten we het er op houden dat hij er best zo rond 1845 geweest zou kunnen zijn als arbeider in één van de vele ploegen die "spikes" in de bielzen sloegen om de spoorstaven vast te houden. Of het lied ontstaan is als een zogenaamde worksong bestaat twijfel, als het wel het geval is dan moet het geklonken hebben zoals in de uitvoering van Arthur Bell, een gevangene werkzaam op de Cummins State Farm in Arkansas. Er zijn heel veel opnamen van het lied: Bruce Springsteen, Johnny Cash, Tom T. Hall en zelfs van Van Morrison bestaat een versie, maar op zoek naar oudere versies vond ik deze van een op straat spelende zwarte stringband n.b. met een tuba. Aanvoerder van het musicerend gezelschapje is Blind James Campbell (1906-1981). Ook geboren in 1906 is de eveneens blinde James Dixon, die optrad onder de naam Blind Arvella Gray en regelmatig te vinden was op de markt in Chicago's Maxwell Street. Veel bekender is Pink Anderson (foto), geboren in Laurens, South Carolina, die op veertienjarige leeftijd ging optreden met Dr. William Kerr van de Indian Remedy Company, een zogenaamde medicine show, waarbij muzikanten de taak hadden om op markten klanten te trekken voordat er uiterst twijfelachtige geneesmiddelen werden verkocht, die voor vele kwalen hielpen, daarna werkte Anderson voor Leo "Chief Thundercloud" Kahdots medicine show. Hij tourde, geboren in 1900 tot in de vroege jaren zeventig en trad toen onder andere op in New York en Boston. De laatste versie komt van harmonicaspeler Sonny Terry (1911-1986), de derde blinde na Campbell en Gray, die vooral furore maakte, eerst met Blind Boy Fuller en daarna met Brownie McGhee. Sonny Terry was een meester op zijn instrument en imiteerde o.a. treinen en vossenjachten. "John Henry" smeekt als het ware om een parodie en die is er van The Limeliters (Alex Hassilev, Lou Gottlieb en Glenn Yarbrough) onder de titel Max Goolis, het hilarische verhaal over een straatveger in San Francisco.4.3.15
Zijpad
Op de Amerikaanse postzegel (gister op dit blog) is John Henry zwart, of hij echt bestaan heeft is de vraag, laten we het er op houden dat hij er best zo rond 1845 geweest zou kunnen zijn als arbeider in één van de vele ploegen die "spikes" in de bielzen sloegen om de spoorstaven vast te houden. Of het lied ontstaan is als een zogenaamde worksong bestaat twijfel, als het wel het geval is dan moet het geklonken hebben zoals in de uitvoering van Arthur Bell, een gevangene werkzaam op de Cummins State Farm in Arkansas. Er zijn heel veel opnamen van het lied: Bruce Springsteen, Johnny Cash, Tom T. Hall en zelfs van Van Morrison bestaat een versie, maar op zoek naar oudere versies vond ik deze van een op straat spelende zwarte stringband n.b. met een tuba. Aanvoerder van het musicerend gezelschapje is Blind James Campbell (1906-1981). Ook geboren in 1906 is de eveneens blinde James Dixon, die optrad onder de naam Blind Arvella Gray en regelmatig te vinden was op de markt in Chicago's Maxwell Street. Veel bekender is Pink Anderson (foto), geboren in Laurens, South Carolina, die op veertienjarige leeftijd ging optreden met Dr. William Kerr van de Indian Remedy Company, een zogenaamde medicine show, waarbij muzikanten de taak hadden om op markten klanten te trekken voordat er uiterst twijfelachtige geneesmiddelen werden verkocht, die voor vele kwalen hielpen, daarna werkte Anderson voor Leo "Chief Thundercloud" Kahdots medicine show. Hij tourde, geboren in 1900 tot in de vroege jaren zeventig en trad toen onder andere op in New York en Boston. De laatste versie komt van harmonicaspeler Sonny Terry (1911-1986), de derde blinde na Campbell en Gray, die vooral furore maakte, eerst met Blind Boy Fuller en daarna met Brownie McGhee. Sonny Terry was een meester op zijn instrument en imiteerde o.a. treinen en vossenjachten. "John Henry" smeekt als het ware om een parodie en die is er van The Limeliters (Alex Hassilev, Lou Gottlieb en Glenn Yarbrough) onder de titel Max Goolis, het hilarische verhaal over een straatveger in San Francisco.