Zo nu en dan moet ik om puur therapeutische redenen Kinky Friedman op de draaitafel leggen. Ik ontdekte hem vijfenveertig jaar geleden, dankzij zijn eerste elpee "Sold American" met meesterwerkjes als "We reserve the right to refuse service to you" en "Ride 'em Jewboy". Bijzonder omdat Friedman zijn Joodse afkomst en countrymuziek mixte en ik kon me niet herinneren dat iemand dat eerder had gedaan. In eerst genoemd liedje beschrijft hij de sfeer in een klein "red-neck cafe", waar hem aan het verstand wordt gepeuterd dat hij niet welkom is: "Say partner, can't you read the sign, we reserve the right to refuse service to you, take your business back to Walgreen's, have you tried your local zoo? You smell just like a communist, you come thru just like a Jew, we reserve the right to refuse service to you." en dan komt Friedmans antwoord: "Well I walked into the House of God, congregation on the nod, just chosen folks doin' their weekly thing: Hear o Israel yes indeed, my book was backwards couldn't read, but I got a good rise when I heard that rabbi sing "Boruch atoh adoney". "Ride 'm Jewboy" is keihard: "Ride, ride 'em Jewboy, Ride 'em all aroud the ol' corral, I'm, I'm with you, boy, if I got to to ride six million miles. Now the smoke from camp's a 'risin', see the helpless creatures on their way, ol' pal it's still surprisin' how long you can go before you stay."
Ik moest en zou hem telefonisch voor mijn radioprogramma "Nashville" interviewen en dat gebeurde ook. Zijn openingzin was: "Hi Blumenthal, I wish you a long and prosperous nose".
