Ik heb besloten, omdat Una regelmatig op mijn blog figureerde, een aantal stukjes over en met haar te herplaatsen. Vandaag het allereerste.
Terwijl de liefhebbers van harde knallen voor hetzelfde geld dat ze in
vuurwerk hadden gestoken een enkele charterreis naar Bagdad hadden
kunnen nemen of in Kandahar met een flink deel van hun aangeschafte
reuzenklappers aan de borst gedrukt onder de uitroep 'Have another Mars
bar' - ter attentie van een uit oudere religies bij elkaar gesprokkelde
exotische godheid - het tijdelijke voor het eeuwige hadden kunnen
verwisselen, bracht Una de jaarwisseling door in Unna omdat het afsteken
van vuurwerk daar beperkt bleef tot een paar uurtjes rond middernacht.
Unna bleek een stad vol honden en anders dan in Bussum is er een grote
variëteit aan blaffende viervoeters. Una was duidelijk onder de indruk,
want haar blaffen bleef zeer beperkt. Goed, er was een schnauzerachtig
typje dat een paar maal haar pad kruiste en dat klaarblijkelijk een
onsympathieke indruk maakte, voor de rest was ze de rust zelve, alsof ze
besefte dat zij de enige Una in Unna was.
(02.01.2013)
